Με τον φέγγον κλώσκουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Κοπαλάς, Γιώργος Ακριβόπουλος

Τραγωδώ τα μεσάνυχτα
κι αποπουρνού σ̌υρίζω
και με τα τραγωδίας ι-μ’
τ’ αρνί μ’ χαρεντερίζω

Άμον ντο πίνω ένα ποτήρ’
την κάλη μ’ εθυμούμαι
Κι άμον εκείν’ το νυχτοπούλ’,
τα νύχτας ’κι κοιμούμαι

Αέτσ’ εθέλ’να κι έπαθα,
αέτσ’ θέλω να είμαι
Με τον φέγγον να κλώσκουμαι,
με τον ήλεν να κείμαι

Το σεβνταλούκ’ πολλά τσ̌α̤τίν,
από παντού σαρεύ’ σε
Πάντα κλαινίζ’ το καρδόπο σ’
και πάντα πουγαλεύ’ σε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αποπουρνού	απ’ το πρωί, κατά το πρωί, πρωινιάτικα
εθέλ’να	ήθελα
εθυμούμαι	θυμάμαι
εκείν’	εκείνοι/α
ήλεν	ήλιος/ήλιο
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
καρδόπο	καρδούλα
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζ’	στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει
κλώσκουμαι	γυρίζω, επιστρέφω
κοιμούμαι	κοιμάμαι
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
νυχτοπούλ’	νυχτοπούλι, μτφ. αυτός που ξενυχτάει
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουγαλεύ’	σκάει, κάνει κπ να βαρεθεί, στενοχωρεί	bunalmak
σαρεύ’	τυλίγω/ει, περικυκλώνω/ει, εναγκαλίζομαι/εται, μτφ. αρέσει σε	sarmak
σεβνταλούκ’	έρωτας	sevdalık
σ̌υρίζω	σφυρίζω, παίζω αυλό	σῦριγξ
τραγωδίας	τραγούδια
τραγωδώ	τραγουδάω
τσ̌α̤τίν	σκληρό, δύσκολο	çetin
φέγγον	φεγγάρι
χαρεντερίζω	χαροποιώ, ψυχαγωγώ