Προβολή Τραγουδιού

Με τον φέγγον κλώσκουμαι

Καλλιτέχνες: Γιάννης Κοπαλάς, Γιώργος Ακριβόπουλος

Τραγωδώ τα μεσάνυχτα
κι αποπουρνού σ̌υρίζω
και με τα τραγωδίας ι-μ’
τ’ αρνί μ’ χαρεντερίζω

Άμον ντο πίνω ένα ποτήρ’
την κάλη μ’ εθυμούμαι
Κι άμον εκείν’ το νυχτοπούλ’,
τα νύχτας ’κι κοιμούμαι

Αέτσ’ εθέλ’να κι έπαθα,
αέτσ’ θέλω να είμαι
Με τον φέγγον να κλώσκουμαι,
με τον ήλεν να κείμαι

Το σεβνταλούκ’ πολλά τσ̌α̤τίν,
από παντού σαρεύ’ σε
Πάντα κλαινίζ’ το καρδόπο σ’
και πάντα πουγαλεύ’ σε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άμον	σαν, όπως, καθώς
αποπουρνού	κατά το πρωί, πρωινιάτικα
εθέλ’να	ήθελα
ήλεν	ήλιος/ήλιο
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
καρδόπο	καρδούλα
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κλαινίζ’	στενοχωρώ/εί, κάνω/ει να κλάψει
κλώσκουμαι	γυρίζω, επιστρέφω
κοιμούμαι	κοιμάμαι
πολλά	πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.)
πουγαλεύ’	σκάει, κάνει κπ να βαρεθεί, στενοχωρεί	bunalmak
σαρεύ’	τυλίγω/ει, περικυκλώνω/ει, εναγκαλίζομαι/εται, μτφ. αρέσει σε	sarmak
σεβνταλούκ’	έρωτας	sevdalık
σ̌υρίζω	σφυρίζω, παίζω αυλό	σῦριγξ
τραγωδίας	τραγούδια
τραγωδώ	τραγουδάω
φέγγον	φεγγάρι
χαρεντερίζω	χαροποιώ, ψυχαγωγώ