Προβολή Τραγουδιού
Φωτία εβγαίν ας ση ψ̌η μ’ |
Στιχουργοί: Στάθης Νικολαΐδης
Συνθέτες: Γιώργος Ακριβόπουλος
Καλλιτέχνες: Σοφία Νικολαΐδη, Στάθης Νικολαΐδης
Φωτία εβγαίν’ ας ση ψ̌η μ’ κι ας σην καρδία μ’ βρούλαν Ετύλτσεν όλεν το κορμίν επίασεν ση γούλα μ’ Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον δί’ την ψ̌ην αθε Ψαλαφά αδέλφι͜α, μάνα και τον κύρ’ν αθε⇋ Τα σύννεφα ’χαμέλυναν εκλίσταν κα’ και κλαίγ’νε Τα πουλόπα ’κι κελαηδούν τραγωδίας ’κι λέγ’νε Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον δί’ την ψ̌ην αθε Ψαλαφά αδέλφι͜α, μάνα και τον κύρ’ν αθε⇋
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αθε | του/της | ||
βρούλαν | φλόγα | brûler | |
γούλα | λαιμός | gula | |
δεκαέξ’ | δεκαέξι | ||
δί’ | δίνει | ||
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
εκλίσταν | έσκυψαν | ||
επίασεν | πιάστηκε | ||
ετύλτσεν | τύλιξε | ||
κα’ | κάτω | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
λέγ’νε | λένε | ||
όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
πουλόπα | πουλάκια | ||
τραγωδίας | τραγούδια | ||
’χαμέλυναν | (εχαμέλυναν) χαμήλωσαν | ||
ψαλαφά | ζητάει, αιτείται | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌ην | ψυχή |