| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Απ’ αδά και πέραν, μάνα, ντό να ’φτάγω τη ζωή μ’; Τα γεράδες ι-μ’ τρανύν’νε, στέρι͜α-στέρι͜α τρών’ την ψ̌η μ’ Ως το στόμα μ’ η ψ̌η μ’ έρθεν κι ας σα πόνια ’κι κρατώ Έναν ώραν αληγάρι͜α ας εβγαίν’ η ψ̌η τ’ εμόν Απ’ αδά και πέραν, μάνα, μόνον τυρα̤ννίγουμαι Καίουμαι άμον κερόπον, στέρι͜α-στέρι͜α λύουμαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρθεν | ήρθε | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| κερόπον | κεράκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| στέρι͜α | ακλόνητα, σταθερά, σιγά, αργά και καθαρά | ||
| στέρι͜α-στέρι͜α | σταθερά, σιγά-σιγά | ||
| τρανύν’νε | μεγαλώνουν, αναθρέφουν | τρανόω-ῶ | |
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρθεν | ήρθε | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| κερόπον | κεράκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| στέρι͜α | ακλόνητα, σταθερά, σιγά, αργά και καθαρά | ||
| στέρι͜α-στέρι͜α | σταθερά, σιγά-σιγά | ||
| τρανύν’νε | μεγαλώνουν, αναθρέφουν | τρανόω-ῶ | |
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ψ̌η | ψυχή |
