Ιωάννης Κοσμίδης
Ιωάννης Κοσμίδης
8 Μαίου 1958Γεννήθηκε την 08/05/1958 στο Ίλιτς του Καζαχστάν.
Ο Ιωάννης Χ. Κοσμίδης είναι στιχουργός, συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ποιητής με καταγωγή από τα Κοτύωρα του Πόντου. Επίσης είναι πολυβραβευμένο μέλος της ένωσης Ελλήνων λογοτεχνών κι έχει γράψει ως τώρα 28 θεατρικά έργα στην Ποντιακή διάλεκτο. Έχει δημιουργήσει Ποντιακές θεατρικές σκηνές σε συλλόγους των Αθηνών και της επαρχίας, οι οποίες παρουσιάζουν τα έργα του με μεγάλη επιτυχία.
Μερικά απ’ αυτά είναι οι κωμωδίες: «Τη χωρίονος το παλληκάρ’», «Τη νύφες το κλέψιμον», «Τη γειτονίας τα παλαλά», «Η παλαλέσσα» και το μονόπρακτο για την γενοκτονία των Ποντίων «Εκείν’ τα ημέρας».
Στις δεκαετίες ενασχόλησής του με τον ποντιακό στίχο, έχει γράψει δεκάδες ποντιακά τραγούδια που έχουν ερμηνευθεί από κορυφαίους τραγουδιστές οπώς οι: Στάθης Νικολαΐδης, Μπάμπης Ιορδανίδης, Αλέξης Παρχαρίδης, Δημήτρης Καρασαββίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης και άλλοι. Το αποκορύφωμα ήταν το τραγούδι -αφιέρωμα- «Ξενιτεμέντσα Παναΐα».
Τέλος έχει εκδώσει το μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Ποιητής» όπως και την ποιητική του ανθολογία: «Καληνύχτα όνειρά μου» κι έχει συμμετάσχει σε βραδιές ποντιακής ποίησης με δικά του ποιήματα.
lyrics
Τραγούδια (72)
- 100 χρόνια εδέβαν - 100 χρόνια εδέβαν
- Αΐκα ομμάτι͜α ζελευτά - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Άκ’σον εμέν ντο λέγω - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Άλλεν αν αγαπάς - Ξενιτεμέντσα Παναΐα
- Άμον εσέναν περιστέρ’ - Αγαπώ σε, λέγω σε
- Άμον τον ήλιον παρλαεύ’ς - Άμον τον ήλιον παρλαεύ’ς
- Αν θα σ̌κίζ’νε την καρδία μ’ - Ευξείνου Πόντου μελωδίες
- Άνθρωπε - Τ’ εμόν ο φίλον
- Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’ - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Αροθυμώ σε, πατρίδα μ’ - Ξενιτεμέντσα Παναΐα
- Ας σον Πόντον - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Άστρα μη τοουσ̌εύετεν - Τ’ εμόν ο φίλον
- Αφώτιστον καρδίαν - Αφώτιστον καρδίαν
- Άψιμον εσέγκες - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Άψιμον το παράπονο μ’ - Τ’ εμόν ο φίλον
- Για το χατίρι σ’ - Θάλασσας βοήν ακούω
- Γιάννε, πάντα θα ζεις - Αγαπώ σε, λέγω σε
- Γουρπάνι σ’ - Μιθριδάτης του Πόντου
- Έλα, έλα αδακά - Έλα, έλα αδακά
- Εντάμαν εντάμαν - Τ’ εμόν ο φίλον
- Εροθύμεσα τον Πόντον - Ονέρ’τα και μουράτι͜α
- Εσύ να εθέλ’νες - Εσύ να εθέλ’νες
- Εύξεινος Πόντος - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Ζελεύω, καρδία μ’ - Ζελεύω, καρδία μ’
- Η μάνα - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Ήλε μ’ - Ξενιτεμέντσα Παναΐα
- Θεέ μ’, ντο έπαθα; - Τ’ εμόν ο φίλον
- Κορίτσ’ μικρόν - Στέλιος Χαλκίδης Νο2
- Μαυροθάλασσας κορτσόπον - Μαυροθάλασσας κορτσόπον
- Μιθριδάτης - Μιθριδάτης του Πόντου
- Ντ’ έπαθεν ο κόσμον - Μιθριδάτης του Πόντου
- Ντ’ έπαθες απόψ’ - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Νυφίτσα μ’ - Μιθριδάτης του Πόντου
- Ξενιτεμέντσα Παναΐα - Ξενιτεμέντσα Παναΐα
- Ο κύρη μ’ - Αρχοντοκόριτσο μ’
- Ο Νικόλας - Μιθριδάτης του Πόντου
- Ο Όρτουλης - Μιθριδάτης του Πόντου
- Ο πατέρας για το παιδίν ατ’ - Ο πατέρας για το παιδίν ατ’
- Όλυμπος - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Όντες εγεννέθε ατέ - Όντες εγεννέθε ατέ
- Όσον πόσον - Όσον πόσον
- Ούλια επέζεψα - Ούλια επέζεψα
- Παιδία, τραγωδέστεν - Οδοιπορικό στον Πόντο
- Πέει με «ναι» - Αγαπώ σε, λέγω σε
- Πέει με σεβντά - Πέει με σεβντά
- Πιτσ̌ίμι͜α ευτάει με - Αγαπώ σε, λέγω σε
- Πού κέσ’ είσαι; - Τ’ εμόν ο φίλον
- Ρεβόλι͜α και σπαθία - Ρεβόλι͜α και σπαθία
- Ρεβόλι͜α και σπαθία - Θάλασσας βοήν ακούω
- Σην καρδία μ’ έχω εσέν - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Τ’ άσπρον το φιστάνι σ’ - Αγαπώ σε, λέγω σε
- Τ’ εμόν ο γιον - Τ’ εμόν ο γιον
- Τ’ εμόν ο φίλον - Τ’ εμόν ο φίλον
- Τ’ εσόν η εγκάλι͜α - Τ’ εσόν η εγκάλι͜α
- Τα ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’ - Τ’ εμόν ο φίλον
- Τα παιδία ας σην Ορτού - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Τα χρόνι͜α κούπα έρθανε - Τα χρόνι͜α κούπα έρθανε
- Τη ήλιονος η θυγατέρα - Αρχοντοκόριτσο μ’
- Το νερόν ποτίεται - Θάλασσας βοήν ακούω
- Το φαρμάκ’ μη ποτί͜εις με - Το φαρμάκ’ μη ποτί͜εις με
- Τ’ομματόπα σ’ όντες τερούν - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Τον ήλιον σο παράθυρο σ’ - Αγαπώ σε, λέγω σε
- Του Πόντου είμαι παλληκάρ’ - Του Πόντου είμαι παλληκάρ’
- Του Πόντου ο σταυραετόν - Ονέρ’τα και μουράτι͜α
- Του Πόντου σταυραετέ - Για έλα, ψ̌η μ’
- Τραγωδία τη εγάπ’ς - Ξενιτεμέντσα Παναΐα
- Τσ̌ιτσ̌έκι μ’ και γιαβρί μ’ - Τσ̌ιτσ̌έκι μ’ και γιαβρί μ’
- Φεγγοβολάς - Σκαλώνω τραγωδώ
- Φίλε, άμον εμέν - Φίλε, άμον εμέν
- Χορέψτεν, χορέψτεν - Εγάπ’, πόνος και δάκρυ͜α
- Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’ - Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’
- Ωφ! ν’ αηλί εμέν! - Για να μην ξεχνώ, θυμάμαι
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 