Του Πόντου ο σταυραετόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης

[Και] Κάθουμαι και αναπολώ
και ακούω ιστορίας
[Και] Σείουμαι όντες τραγωδεί
ο πάππο μ’ τραγωδίας

[Και -ν-] Αρχινά το μοιρολόι,
βαρύν έν’ η λαλία τ’
[Και] Του Πόντου ο σταυραετόν
εκάτσεν σα κλαδία

[Και] Ενέσπαλα, πατρίδα μου,
τα ψηλά τα ραχ̌όπα σ’,
[Και] τα αγιασμένα χώματα σ’,
τα κρύα τα νερόπα σ’

[Και -ν-] Όπως ο πάππο μ’ τραγωδεί
και τα δα̤κρόπα τ’ στάζ’νε
[Και] «Τα ψ̌ήα μουν σον Πόντον», λέει,
«μόνον εκεί θ’ αγιάζ’νε»

Κογκαλίδη Παναγιωτάκη με τη λύρα σου.
Τρώγω τα ψ̌ήα σ’, ρίζα μ’!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα	Προέλευση
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εκάτσεν	κάθισε
έν’	είναι
ενέσπαλα	ξέχασα
λαλία	λαλιά, φωνή
μουν	μας
νερόπα	νεράκια
όντες	όταν
ραχ̌όπα	ραχούλες, βουνά
στάζ’νε	στάζουνε
τραγωδεί	τραγουδάει
τραγωδίας	τραγούδια
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα