Προβολή Τραγουδιού
Ρεβόλι͜α και σπαθία |
Θάλασσας βοήν ακούωΣτιχουργοί: Ιωάννης Κοσμίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Μελισσόπουλος, Γιώργος Ορφανίδης
Βαρέα κάστρα ερρούξαν και τρανά πολιτείας Κι εγώ ογρασ̌εύω ο άχαρον ν’ αλώνω την καρδία σ’ Ρεβόλι͜α και σπαθία εμέναν ’κι τρομάζ’νε Τ’ ομμάτι͜α μ’, ψ̌η μ’, επλάστανε το κάστρο σ’ να ωρι͜άζ’νε Η πόρτα σ’ σιδερόφραχτον και διπλοσπαλιγμένον Το ανοιγάρ’ θα κλέφτ’ ατο, αρνί μ’, απέσ’ να εμπαίνω Ρεβόλι͜α και σπαθία εμέναν ’κι τρομάζ’νε Τ’ ομμάτι͜α μ’, ψ̌η μ’, επλάστανε το κάστρο σ’ να ωρι͜άζ’νε Θα σαϊτεύω την εγάπ’ σα νόστιμα χ̌ειλόπα σ’ Θ’ αφήνω τη δοντί’ μ’ σημάδ’, τσ̌ικάρι μ’, σα μαγ’λόπα σ’ Ρεβόλι͜α και σπαθία εμέναν ’κι τρομάζ’νε Τ’ ομμάτι͜α μ’, ψ̌η μ’, επλάστανε το κάστρο σ’ να ωρι͜άζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανοιγάρ’ | κλειδί | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| βαρέα | βαριά, συχνά, πολύ | ||
| διπλοσπαλιγμένον | διπλοκλειδωμένο | ||
| δοντί’ | δοντιού | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| επλάστανε | πλάστηκαν, δημιουργήθηκαν, εμφανίστηκαν | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλέφτ’ | κλέβω/ει | ||
| μαγ’λόπα | μαγουλάκια | magulum | |
| ογρασ̌εύω | (αμτβ) πασχίζω, παλεύω | uğraşmak | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| σπαθία | σπαθιά | ||
| τρανά | μεγάλα | ||
| τρομάζ’νε | τρέμουν | ||
| τσ̌ικάρι | σπλάχνο | ciğer/ciger | |
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ωρι͜άζ’νε | προσέχουν, φυλάνε, επιβλέπουν |
