Άμον εσέναν περιστέρ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Σιδηρόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Εμαύρυνεν ο ουρανόν,
εμαύρυνεν κι ο ήλιον
Θα χάμαι και σ’ εξώπορτο σ’
τ’ εμόν ουρνάται ο σ̌κύλον

Άνοιξον το παράθυρο σ’,
άνοιξον την καρδία σ’,
απέσ’ να κορδυλι͜άγουμαι
σα ολήμαυρα μαλλία σ’

Ας σην εγάπη σ’ έχασα
την όρεξη μ’, γιαβρόπο μ’
Φαρμάκ’ έτον και το νερόν
που βρέχω το χ̌ειλόπο μ’

Ας σα πουλόπα τα φτερά
θα ψαλαφώ να παίρω
Άμον εσέναν περιστέρ’
σο γιάνι μ’ για να φέρω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άνοιξον	(προστ.) άνοιξε
απέσ’	μέσα
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
εγάπη	αγάπη
εμαύρυνεν	μαύρισε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έτον	ήταν
κορδυλι͜άγουμαι	γίνομαι κόμπος, μπλέκομαι, περιπλέκομαι	κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
ολήμαυρα	ολόμαυρα
ουρνάται	ουρλιάζει, αλυχτά
παίρω	παίρνω
πουλόπα	πουλάκια
χ̌ειλόπο	χειλάκι
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
ψαλαφώ	ζητώ, αιτούμαι