Προβολή Τραγουδιού
Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’ |
Ψηλά κράτ’ τ’ όνομα σ’Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης, Ιωάννης Κοσμίδης
Συνθέτες: Αθανάσιος Τσολερίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Για κράτ’ ψηλά το όνεμα σ’ και μη χάντς τη θωρέα σ’ Όσον έν’ καιρός να σβήν’νε θέλ’νε οι τουσ̌μάν’, Πόντιε / Έλληνα, τη γενεά σ’, να απομέντς μικρός! Απ’ αδά κι απ’ ακεί δούλον θέλ’νε σε Μουατσ̌ίρ’ απάν’ ση γην ατείν’ έχ’νε σε Τάζ’νε σε οι τρανοί και ’κι δίγ’νε σε Και σο δίκαιον καικά ξένος ’ίνεσαι Απέσ’ ι-σ’ πάντα να κρατείς άγρυπνον τον αντάρτην Πάντα άγνεφος σον ύπνον μη πιάν’νε σε και σβήν’νε σε ας σο χάρτην ση ζωή σ’ σκοπός Απ’ αδά κι απ’ ακεί δούλον θέλ’νε σε Μουατσ̌ίρ’ απάν’ ση γην ατείν’ έχ’νε σε Τάζ’νε σε οι τρανοί και ’κι δίγ’νε σε Και σο δίκαιον καικά ξένος ’ίνεσαι Καμίαν ’κ’ εχαμέλυνες την υπερηφανεία σ’ Όλεν το καλόν κι έναν ημέραν ξαν θα παίρτς οπίσ’ τη Ρωμανία σ’, όρωμαν τ’ εσόν Απ’ αδά κι απ’ ακεί δούλον θέλ’νε σε Μουατσ̌ίρ’ απάν’ ση γην εσέν έχ’νε σε Τάζ’νε σε οι τρανοί και ’κι δίγ’νε σε Και σο δίκαιον καικά ξένος ’ίνεσαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άγνεφος | ξύπνιος | ||
| αδά | εδώ | ||
| ακεί | εκεί | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απομέντς | απομένεις | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γενεά | γενιά | ||
| δίγ’νε | δίνουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θέλ’νε | θέλουν | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κράτ’ | κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.) | ||
| μουατσ̌ίρ’ | (αιτ. εν.) πρόσφυγα, μετανάστη, (πληθ.) πρόσφυγες, μετανάστες | muhacir/muhācir | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| όρωμαν | όνειρο | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| πιάν’νε | πιάνουν | ||
| σβήν’νε | σβήνουν | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| χάντς | χάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις |
