Άκ’σον εμέν ντο λέγω

Κορτσόπον, κορτσόπον,
ε! κορτσόπον, τίνος είσαι;
Ε! κορτσόπον, τίνος είσαι;
τη ήλ’ η θεγατέρα είσαι

Χάρτσον με, χάρτσον με,
χάρτσον με τ’ όνεμα σ’, πουλί μ’
Για πέει με τ’ όνεμα σ’, πουλί μ’,
έχ̌’ και χάνω εγώ τ’ αχούλι μ’

Αγαπώ, αγαπώ,
αγαπώ το πόι σ’, ψ̌όπο μ’
Γουρπάν’ σο πόι σ’, πουλόπο μ’
έκαψες το καρδόπο μ’

Άκ’σον με, άκ’σον με,
τέρεν κι άκ’σον με ντο λέγω
Άκ’σον με εμέν ντο λέγω,
ψέματα σ’ εσέν ’κι λέγω

’Κ’ επορώ, ’κ’ επορώ,
’κ’ επορώ να ταγιανίζω
Άλλο εγώ να ταγιανίζω,
θέλω απόψ’ να γυναικίζω

Για τ’ εσέν, για τ’ εσέν
σα κρεβάτι͜α, ψ̌η μ’, αν ρούζω
Σα κρεβάτι͜α, ψ̌η μ’, αν ρούζω
ξαν το όνεμα σ’ θα κούζω