| 1 | 1 | Δύο λαλίας | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 2 | Πού είσαι Στέλιο; | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 3 | Ση θάλασσας το κύμαν | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 4 | Φίλε μ’, ντο έεις και νουνί͜εις | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 5 | Λες με, «Εξέρτς πόσον λυπούμαι;» | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 6 | «Μάνα», όνομαν γλυκύν | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 7 | Πώς εδέβανε τα χρόνι͜α | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 8 | Δύο - δύο τα μαχ̌αίρι͜α | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 10 | Μαύρη Θάλασσα | Πόλυς Παυλίδης | Παραδοσιακό |
| 1 | 11 | Πόλεμοι σον κόσμον | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 12 | Η μάνα έν’ Θεός | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
| 1 | 13 | Ο πατέρας | Πόλυς Παυλίδης | Πόλυς Παυλίδης |
