Βιογραφικό
Γιάννης Μωυσίδης
|
Ο Γιάννης Μωυσίδης του Μωυσή, γνωστός και ως «Γιάγκον» ή «Μωυσής», γεννήθηκε το 1928 στις Πέντε Βρύσες Λαγκαδά, όπου εγκαταστάθηκαν οι γονείς του, Μωυσής και Βαρβάρα, με καταγωγή από την Τσιμερά του Πόντου, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Αν και γεννήθηκε στις Πέντε Βρύσες, μετά τον γάμο του εγκαταστάθηκε στο Πολυδένδρι, όπου έζησε και το υπόλοιπο της ζωής του. Ήταν πατέρας του γνωστού τραγουδιστή και λυράρη Ανέστη Μωυσή.
Από μικρή ηλικία άρχισε ν’ ασχολείται με τη λύρα, εμπνευσμένος από τους Τσίναλι και Σεκέρ-Αγά στις Πέντε Βρύσες και τον Χρήστο Αϊβαζίδη στο Κολχικό. Με παρέα τους συνομήλικούς του Γιάννη Σωτηριάδη και Γιάννη Θεοδωρίδη (Φόλο), ακολουθούσε τους μερακλήδες της εποχής στα γλέντια του χωριού, ενώ πολλές βραδιές περνούσε στο καφενείο του Μήτια Ταυρίδη στον Λαγκαδά. Τα μουχαπέτια, μεράκια και γλέντια ήταν η καθημερινότητά τους — με το ένα χωριό να επισκέπτεται το άλλο και το γλέντι να μη σταματά ποτέ.
Έπαιζε λύρα και τραγουδούσε κυρίως σε μουχαπέτια, αλλά και σε γάμους και γλέντια εντός και εκτός νομού, σε περιοχές όπως η Κοζάνη, η Καστοριά, η Φλώρινα, η Βέροια και η Δράμα. Δεν ακολούθησε επαγγελματική πορεία στη μουσική, παρ’ όλες τις προτάσεις που δέχτηκε για να εμφανίζεται σε μαγαζιά. Αντ’ αυτού, παρέμεινε άνθρωπος της παρέας, με τη μουσική να είναι για εκείνον έκφραση και μεράκι.
Η καλλιτεχνική του φυσιογνωμία ξεχώριζε για τρεις βασικές αρετές: την ευχέρεια στο παίξιμο της ποντιακής λύρας, τη σπάνια στιχουργική του ικανότητα και, κυρίως, την ξεχωριστή χροιά της φωνής του — χαρακτηριστικό υπόδειγμα παραδοσιακής ποντιακής ερμηνείας. Σύμφωνα με τον γιο του Ανέστη Μωυσή, ήταν τρομερός αυτοσχεδιαστής και μπορούσε να σκαρώνει στίχους αμέσως, εμπνεόμενος από ανθρώπους ή περιστάσεις. Του άρεσε να συμμετέχει στα μουχαπέτια ως τραγουδιστής, ακόμα κι όταν πια ο Ανέστης έπαιζε λύρα στη θέση του.
Αγαπημένο του τραγούδι ήταν «Ο Θεριάνον», ενώ συμμετείχε και σε δύο δισκογραφικές δουλειές:
• «Θα φεύομε ένας - ένας» με τον Ανέστη Μωυσή (VasipapLVAS 479, 1990)
• «Γεύση… απ’ το παλιό Χρυσό Ραδιόφωνο» με τον Παναγιώτη Ασλανίδη (Θερμαϊκός ΘΕΡ 210/211, 2001)
Ανοιχτός και ευγενικός, δεν έλεγε ποτέ κακό λόγο για άλλους μουσικούς και πάντοτε δεχόταν με χαρά τους νέους που ήθελαν να τον ακούσουν και να γλεντήσουν μαζί του.
Απεβίωσε την 1η Ιουνίου 2013.
Albums/Singles (3)
Τραγούδια (7)
