Εσύ πουλί μ’, εσύ γιαβρί μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Γιάννης Φλωρινιώτης

expand_content

Εσύ πουλί μ’, εσύ γιαβρί μ’,
εσύ τσ̌ικάρι μ’ και ζωή μ’
Εσύ εμέν θα παλαλώντς,
σίτα̤ τερείς κι εμέν κομπώντς
και τη ζωήν τ’ εμόν γομώντς

Εσέν π’ έστειλεν ο Θεόν
εμέν, πουλί μ’, να παλαλών’
Έλλαξες όλεν τη ζωή μ’,
εσύ ελάρωσες την ψ̌η μ’

Όντες τα δα̤κρόπα σ’ τερώ
χάμαι, ματούμαι, ’κ’ επορώ
Κι όταν τα χ̌ειλόπα σ’ γελούν
όλα απέσ’ ι-μ’ τραγωδούν
και τα ποδάρι͜α ορθοποδούν

Εσέν π’ έστειλεν ο Θεόν
εμέν, πουλί μ’, να παλαλών’
Έλλαξες όλεν τη ζωή μ’,
εσύ ελάρωσες την ψ̌η μ’

Εσέν π’ έστειλεν ο Θεόν
εμέν, πουλί μ’, να παλαλών’
Έλλαξες όλεν τη ζωή μ’,
εσύ ελάρωσες την ψ̌η μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γομώντς	γεμίζεις
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
ελάρωσες	γιάτρεψες, θεράπευσες
έλλαξες	άλλαξες
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επορώ	μπορώ
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κομπώντς	εξαπατάς, ξεγελάς, μτφ. σαγηνεύεις	κομβόω
ματούμαι	ματώνομαι
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
όντες	όταν
παλαλών’	τρελαίνει
παλαλώντς	τρελαίνεις
ποδάρι͜α	πόδια
σίτα̤	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τερείς	κοιτάς
τερώ	κοιτώ
τραγωδούν	τραγουδάνε
τσ̌ικάρι	σπλάχνο	ciğer/ciger
χ̌ειλόπα	χειλάκια
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
ψ̌η	ψυχή