Προβολή Τραγουδιού
Σα παιδία σουν κλωστέστεν |

Στιχουργοί: Τάκης Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Κωστίκας Κωνσταντινίδης
Καλλιτέχνες: Αφήγηση/Απαγγελία/Ψαλμός, Κωστίκας Κωνσταντινίδης, Νάκος Ευσταθιάδης, Τάκης Παπαδόπουλος
Ε! μαύρον πατρίδαν! Σα ραχ̌ία σ’ π’ εγεννέθεν και σα χώματα σ’ που τρανύν’ και θάφκεται ντό θα ’φτάει τον παράδεισον; Τσ̌όλ’ κι έρημον, ξενιτεία! ♫ Σα χωρία τουν επέμ’ναν οι γερόντ’ και οι γραιάδες και σα στράτας αναμέν’νε τα παιδία κι οι μανάδες Σον τόπον ατουν εφέκαν μανάδες, μικρά γιαβρία Τον κύρ’ν ατουν αραεύ’νε ας ση μάναν τα παιδία Τα παιδία τουν τρανύν’νε χωρίς κύρην, ορφανά Γράψον γράμμαν, μάνα, στείλον σον κύρ’ εμουν σα μακρά Σα παιδία σουν κλωστέστεν, οι μανάδες μη πονούν Σα γερόντα̤ ψ̌ην ’κ’ επέμ’νεν¹ ν’ αναμέν’νε ’κ’ επορούν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αναμέν’νε | περιμένουν, αναμένουν | ||
αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
ατουν | τους | ||
γιαβρία | μωρά, μικρά, παιδιά | yavru | |
γραιάδες | γριές | ||
γράψον | γράψε | ||
εγεννέθεν | γεννήθηκε | ||
εμουν | μας | ||
επέμ’ναν | απόμειναν | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
επορούν | μπορούν | ||
εφέκαν | αφήσαν | ||
θάφκεται | θάβεται | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλωστέστεν | (προστ.) γυρίστε, επιστρέψτε | ||
κύρ’ | πατέρα | ||
κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
παιδία | παιδιά | ||
ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
σουν | σας | ||
στείλον | (προστ.) στείλε | ||
στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
τουν | τους | ||
τρανύν’ | μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει | τρανόω-ῶ | |
τρανύν’νε | μεγαλώνουν, αναθρέφουν | τρανόω-ῶ | |
τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
’φτάει | (ευτάει) κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
χωρία | χωριά | ||
ψ̌ην | ψυχή |
¹ Ακούγεται να τραγουδάει «επόμ’νεν» (αδόκ. τύπος)