Προβολή Τραγουδιού
Είνας Σταυρέτες και κρυφός

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Τ’ Άρδασσας ο τερέμπεης εξέβεν σα Σταυρία Ντο θ’ επαθάν’νεν ο ζαλούμ’ς, ’κ’ εγνώριζεν καμίαν Από πουρνού ους το βράδον λάσ̌κεται σο χωρίον Αρπάζ’ και παίρ’ και κουβαλεί τ’ εφτωχ̌ίων τον βίον -Τερέμπεη, αγά πασά, ντ’ ευτάς; Θα θανατώντς μας! -Ο Θεόν πα να κατηβαίν’ ’κ’ επορεί να γλυτών’ σας Είνας Σταυρέτες και κρυφός έρπαξεν το μαχ̌αίρ’ν ατ’ και το κιφάλ’ν ατ’ έκοψεν με το δεξ̌όν το χ̌έρ’ν ατ’ Του τερέμπεη το κιφάλ’ θαρρείς άμον παντέραν Κρεμάεται σ’ έναν καφούλ’ λαΐζ’ α̤το αέρα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
βίον | το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου | ||
βράδον | βράδυ | ||
είνας | ένας/μία | ||
εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
επαθάν’νεν | πάθαινε | ||
επορεί | μπορεί | ||
έρπαξεν | άρπαξε | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
εφτωχ̌ίων | φτωχών | ||
ζαλούμ’ς | αδίστακτος, τυραννικός | zalim/ẓālim | |
θανατώντς | θανατώνεις | ||
’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
καμίαν | ποτέ | ||
κατηβαίν’ | κατεβαίνει | ||
καφούλ’ | θάμνος | κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν | |
κιφάλ’ | κεφάλι | ||
κιφάλ’ν | κεφάλι | ||
κρεμάεται | κρέμεται | ||
λαΐζ’ | κουνάω/ει πέρα-δώθε | ||
λάσ̌κεται | περιφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
ους | ως, μέχρι | ||
πα | πάλι, επίσης | ||
παντέραν | σημαία που υψώνεται ως ιδιαίτερο διακριτικό παρουσίας | bandiera | |
πουρνού | πρωΐας | ||
τερέμπεης | τοπικός άρχοντας, φεουδάρχης | derebeyi | |
χ̌έρ’ν | χέρι |