Προβολή Τραγουδιού
Το φωταχτέρ’ |
Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Ανέστης Κατωτικίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Στάθης Παρχαρίδης
Τέρεν, μανίτσα μ’, πώς κλαίω κι ατέναν αραεύω Ατό τσ̌εχέλκον έτονε εγώ ’κι γιαραεύω Αρ’ αΐκον τρανόν τέρτ’ σον κόσμον ’κ’ ευρίεται Τσ̌οτίν η μαναχ̌ία, πουλί μ’, ’κι αγαπίεται Άμον ήλες εφώταξες, φωταχτερόπον είσαι Να είχα σε σ’ εγκαλιόπο μ’ γλυκέα απέσ’ να κείσαι Αρ’ αΐκον τρανόν τέρτ’ σον κόσμον ’κ’ ευρίεται Τσ̌οτίν η μαναχ̌ία, πουλί μ’, ’κι αγαπίεται Χάραξεν η ανατολή, ο φέγγον επιδέβεν Απόψ’ ομμάτ’ ’κ’ επέρε με ατέ ας σο νου μ’ ’κ’ εξέβεν Αρ’ αΐκον τρανόν τέρτ’ σον κόσμον ’κ’ ευρίεται Τσ̌οτίν η μαναχ̌ία, πουλί μ’, ’κι αγαπίεται
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγαπίεται | αγαπιέται | ||
αΐκον | τέτοιο/α | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
απέσ’ | μέσα | ||
αραεύω | ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω | aramak | |
ατέ | αυτή | ||
ατέναν | αυτήν | ||
γιαραεύω | χρησιμεύω | yaramak | |
γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
επέρε | πήρε | ||
επιδέβεν | έφυγε, άφησε πίσω, προσπέρασε, ξεπέρασε | ||
έτονε | ήταν | ||
ευρίεται | βρίσκεται | ||
εφώταξες | φώτισες, έλαμψες | ||
ήλες | ήλιος | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μαναχ̌ία | μοναξιά | ||
ομμάτ’ | μάτι | ||
τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
τέρτ’ | καημός, βάσανο, (ονομ.) στενοχώρια | dert | |
τσ̌εχέλκον | άπειρο, ανώριμο, άβγαλτο | cehil/cehl | |
τσ̌οτίν | σκληρό, δύσκολο | çetin | |
φέγγον | φεγγάρι | ||
φωταχτερόπον | (υποκορ. φωταχτέριν) απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο |