Προβολή Τραγουδιού
Έρθεν η άνοιξη |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλεξάνδρα Ξενοδοχίδου, Γιωργούλης Λαφαζανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης
Πουλί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα, τ’ οφρύδι͜α σ’ τα γαϊτάνα̤ Μίαν κι άλλο ας εφίλ’να σε, να χ̌αίρουμαι τα κάλλα̤ σ’ Έρθεν, πουλί μ’, η άνοιξη, στάζ’νε τα σταλαγμίτας Για τ’ εσέν έρθα σον παρχάρ’, μη φτιλί͜εις μαργαρίτας Για τ’ εσέν σύρω βάσανα, για τ’ εσέν σύρω πόνα̤ Για τ’ εσέν τυρα̤ννίουμαι, ρίζα μ’, ατόσα χρόνα̤ Έρθεν, πουλί μ’, η άνοιξη, ντό θα ’φτάμε το κάζι; Χωρίς εσέν η άνοιξη, μοθόπωρος ομοι͜άζει
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
γαϊτάνα̤ | έντεχνα πλεγμένα κορδόνια με τρεις μεταξωτές κλωστές (κοτσίδα) ή τέσσερεις (τεχρίλι), ή και μάλλινο ή βαμβακερό, που στόλιζε τα ρούχα στο κάτω μέρος των μανικιών και στον ποδόγυρο μτφ. όμορφα και λεπτά/καλαίσθητα | gaitanum<Caieta/Gaeta< αρχαία ελληνική Καιήτη (αντιδάνειο) | |
έμορφα | όμορφα | ||
έρθα | ήρθα | ||
έρθεν | ήρθε | ||
εφίλ’να | φιλούσα | ||
κάζι | πετρέλαιο | gaz<χάος (αντιδάνειο) | |
κάλλα̤ | κάλλη | ||
μίαν | μια φορά | ||
μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
μοθόπωρος | φθινόπωρο | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
οφρύδι͜α | φρύδια | ||
παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
πόνα̤ | (αιτ.) πόνοι, πόνους | ||
στάζ’νε | στάζουνε | ||
σταλαγμίτας | σταγόνες, σταλαγματιές | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
τυρα̤ννίουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωριέμαι | ||
’φτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
φτιλί͜εις | μαδάς, ξεπουπουλίζεις | πτίλον | |
χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
χρόνα̤ | χρόνια |