Καβαζίτας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Ιωάννης Νικολαΐδης

Καβαζίτα μ’, άκλερε,
τ’ ουδάρ’ -τ- σ’ εμελίασεν
άλειψον α’ βούτορον,
ας λαρούται αλήγορα
          
Καβαζίτα μ’, τ’ άλογο σ’,
το μέγαν το θηρίον,
τ’ έναν τ’ αντζίν αθε κοτσόν,
κοτσοπατεί και πάει
Τ’ έναν τ’ ομμάτ’ν αθε στραβόν
και τ’ άλλο ξάι ’κ’ ελέπει

Καβαζίτα μ’, ση γιαϊλέ
τα χ̌ι͜όνια ελύγανε,
Τσ̌οχτάν τα αγρέλαφα
άλλο εσέν ’κ’ είδανε

Καβαζίτα μ’, άκλερε,
για πέει με κι ας μαθάνω,
άμον εσέν τον μαύρον
σον κόσμον μη παθάνω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αγρέλαφα	άγρια ελάφια
αθε	του/της
άλειψον	(προστ.) άλειψε
αλήγορα	γρήγορα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αντζίν	πόδι, μηρός
βούτορον	βούτυρο
γιαϊλέ	παρχάρι, υψίπεδο, οροπέδιο	yayla
ελέπει	βλέπει
ελύγανε	έλιωσαν
εμελίασεν	ψώριασε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κοτσόν	κουτσό
κοτσοπατεί	πατάει άγαρμπα από πάνω, (για παπούτσια) τα κάνει παντόφλες
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεται
μαθάνω	μαθαίνω
ξάι	καθόλου
ομμάτ’ν	μάτι
ουδάρ’	(ιδιωμ.αναγραμμ. ουράδιν) ουρά
παθάνω	παθαίνω
πέει	(προστ.) πες
τσ̌οχτάν	καιρό τώρα, εδώ και πολύ καιρό	çoktan