Αρμενίτ’σσας

Προβολή Τραγουδιού

Γιά έλα, γιά θα έρχουμαι,
γιά το ποτάμ’ θα σ̌κίζω
Γιά το μαντίλι σ’ στείλον με,
τα δά̤κρυ͜α μ’ να σπογγίζω

Τερώ, τερώ, ’κι φαίνεσαι,
πουδέν ’κι φανερούσαι
Άγριον κι ανημέρωτον,
ατσ̌ά ’κι θα ’μερούσαι;

Σα ραχ̌ι͜ά, ραχ̌ι͜ά λάσκουμαι,
σα παρχαρόπα μένω
Κάθουμαι απάν’ σο μεσοστράτ’,
τ’ αρνόπο μ’ αναμένω

Σ’ ελάτ’ αφκά μη κάθεσαι,
στάζ’νε τ’ ελατοκλάδι͜α
Χ̌υμίγ’ κα’ τον κατήφορον
κι έλα έμπα σην εγκάλια μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανημέρωτον	μη εξημερωμένο
απάν’	πάνω
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
αφκά	κάτω
γιά	είτε, ή	ya/yā
εγκάλια	αγκαλιά
ελάτ’	έλατο
ελατοκλάδι͜α	ελατόκλαδα
έμπα	(προστ.) μπες
έρχουμαι	έρχομαι
κα’	κάτω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
’μερούσαι	(ημερούσαι) ημερεύεις, ησυχάζεις
μεσοστράτ’	μέση του δρόμου
παρχαρόπα	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής	παρχάρια + -οπα (υποκορ.)
ποτάμ’	ποτάμι
πουδέν	πουθενά
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
σπογγίζω	σκουπίζω
στάζ’νε	στάζουνε
στείλον	(προστ.) στείλε
τερώ	κοιτώ
φανερούσαι	φανερώνεσαι
χ̌υμίγ’	(προστ.) γλίστρησε προς τα κάτω, κατολίσθαινε	χύμα