Τίκιν Νικόπολης

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Καρασαββίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης

Καλά ’ποίκα κι εγάπεσα
σ’ εσόν τη γειτονίαν
[γιαρ, γιαρ...πάντα, γιαρ...]
Εμπαίντς, εβγαίντς, ελέπω σε
και χ̌αίρεται η καρδία μ’
[γιαρ, γιαρ...πάντα, γιαρ...]

Καλά ’φτάγω, καλά ’φτάγω,
βοσ̌κίζω τη Βροχάλαν
[γιαρ, γιαρ...πάντα, γιαρ...]
Εκείνε τρώει την τρίφυλλην,
εγώ πίνω το γάλαν
[γιαρ, γιαρ...κι όλο, γιαρ...]

Κόρη, για πέ’ με τ’ όνεμα σ’,
για πέ’ με τίνος είσαι;
[γιαρ, γιαρ...πάντα, γιαρ...]
Για πέ’ με και τ’ οσπιτόπο σ’
και την οτάν ντο κείσαι
[γιαρ, γιαρ...κι όλο, γιαρ...]

Η μάνα ’θε ’κι αντρίζ’ ατο,
το κορίτσ’ λέει «θ’ αντρίζω»
[γιαρ, γιαρ...πάντα, γιαρ...]
Αΐκον έμορφον κορίτσ’
εγώ να ποδεδίζω!
[γιαρ, γιαρ...πάντα, γιαρ...]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
αντρίζ’	παντρεύει, παντρεύεται
αντρίζω	βρίσκω άντρα, παντρεύω/ομαι
βοσ̌κίζω	βοσκάω
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εβγαίντς	βγαίνεις
εγάπεσα	αγάπησα
εκείνε	εκείνη
ελέπω	βλέπω
έμορφον	όμορφο
εμπαίντς	μπαίνεις
εσόν	δικός/ή/ό σου
’θε	του/της
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
να ποδεδίζω	να χαρώ κπ
όνεμα	όνομα
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον
οτάν	δωμάτιο	oda
πέ’	(προστ.) πες
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
’ποίκα	(εποίκα) έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
τίνος	ποιού;
τρίφυλλην	τριφύλλι
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω