Νοσταλγικό

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Παραδοσιακό, Σάββας Τσενεκίδης

Καλλιτέχνες: Onur Şentürk, Γιάννης Καρακαλπακίδης, Θανάσης Κουλεντιανός, Κώστας Καλούσης, Στέλλα Καμπουρίδου, Φίλιππος Κεσαπίδης, Χρήστος Τάσιος

Έπαρ’ το καλαθόπο σ’
ας πάμε σα διφόρι͜α
Όλοι πάνε εντάμαν,
εμείς ας πάμε χώρι͜α

Έλα, ρίζα μ’, λέγω σε
εσύ θα είσαι τ’ εμόν
Σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
έν’ τσ’ εγάπ’ς το γιατρικόν

Ε! κορτσόπον έμορφον
έσπρυναν τα μαλλία σ’
Τ’ εσόν πα άμον τ’ εμόν
καμένον η καρδία σ’

Έλα, ρίζα μ’, λέγω σε
εσύ θα είσαι τ’ εμόν
Σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
έν’ τσ’ εγάπ’ς το γιατρικόν

Σο κατώι μ’ ζον ουκ̌’ έν’,
μαναχόν η κοσσάρα!
Επέρανε τη σεβντά μ’,
έι! μάνα μου, έι! μάνα μ’

Έλα, ρίζα μ’, λέγω σε
εσύ θα είσαι τ’ εμόν
Σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
έν’ τσ’ εγάπ’ς το γιατρικόν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
διφόρι͜α	καρποί θάμνων που καρποφορούν δύο φορές μέσα σ’ ένα έτος	δύο + φέρω
εγάπ’ς	αγάπης
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
εντάμαν	μαζί
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επέρανε	πήραν
εσόν	δικός/ή/ό σου
έσπρυναν	άσπρισαν
ζον	αγελάδα
καλαθόπο	καλαθάκι
κατώι	(Σουρμ.) μαντρί	κατώγαιον
κορτσόπον	κοριτσάκι
κοσσάρα	κότα
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
ουκ̌’	(ιδιωμ. Όφη) δεν	ουκί<οὐχί
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
τσ’	(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
χ̌ειλόπα	χειλάκια
χώρι͜α	χωριστά