.
.
Εντάμα

Νοσταλγικό

Νοσταλγικό
fullscreen
Έπαρ’ το καλαθόπο σ’
ας πάμε σα διφόρι͜α
Όλοι πάνε εντάμαν,
εμείς ας πάμε χώρι͜α

Έλα, ρίζα μ’, λέγω σε
εσύ θα είσαι τ’ εμόν
Σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
έν’ τσ’ εγάπ’ς το γιατρικόν

Ε! κορτσόπον έμορφον
έσπρυναν τα μαλλία σ’
Τ’ εσόν πα άμον τ’ εμόν
καμένον η καρδία σ’

Έλα, ρίζα μ’, λέγω σε
εσύ θα είσαι τ’ εμόν
Σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
έν’ τσ’ εγάπ’ς το γιατρικόν

Σο κατώι μ’ ζον ουκ̌’ έν’,
μαναχόν η κοσσάρα!
Επέρανε τη σεβντά μ’,
έι! μάνα μου, έι! μάνα μ’

Έλα, ρίζα μ’, λέγω σε
εσύ θα είσαι τ’ εμόν
Σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
έν’ τσ’ εγάπ’ς το γιατρικόν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
διφόρι͜ακαρποί θάμνων που καρποφορούν δύο φορές μέσα σ’ ένα έτος δύο + φέρω
εγάπ’ςαγάπης
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έμορφαόμορφα
έμορφονόμορφο
έν’είναι
εντάμανμαζί
έπαρ’(προστ.) πάρε
επέρανεπήραν
εσόνδικός/ή/ό σου
έσπρυνανάσπρισαν
ζοναγελάδα
καλαθόποκαλαθάκι
κατώι(Σουρμ.) μαντρί κατώγαιον
κορτσόπονκοριτσάκι
κοσσάρακότα
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
ουκ̌’(ιδιωμ. Όφη) δεν ουκί<οὐχί
παπάλι, επίσης, ακόμα
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
τσ’(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
χ̌ειλόπαχειλάκια
χώρι͜αχωριστά
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
διφόρι͜ακαρποί θάμνων που καρποφορούν δύο φορές μέσα σ’ ένα έτος δύο + φέρω
εγάπ’ςαγάπης
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έμορφαόμορφα
έμορφονόμορφο
έν’είναι
εντάμανμαζί
έπαρ’(προστ.) πάρε
επέρανεπήραν
εσόνδικός/ή/ό σου
έσπρυνανάσπρισαν
ζοναγελάδα
καλαθόποκαλαθάκι
κατώι(Σουρμ.) μαντρί κατώγαιον
κορτσόπονκοριτσάκι
κοσσάρακότα
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
ουκ̌’(ιδιωμ. Όφη) δεν ουκί<οὐχί
παπάλι, επίσης, ακόμα
σεβντάαγάπη, έρωτας sevda/sevdā
τσ’(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
χ̌ειλόπαχειλάκια
χώρι͜αχωριστά
Νοσταλγικό

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost