Προβολή Τραγουδιού
Τ’ εμόν η καρδι͜ά γεραλίν |
Στιχουργοί: Σμαρούλα Ευσταθιάδη
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης
Τ’ εμόν η καρδι͜ά γεραλίν [κομμενόχρονον!] αν κλαίω θα ματούται Άμον τη λάμπας το γυαλίν [κομμενόχρονον!] απάν’ να κρού’ς τσακούται Τραγώδ’, εσύ το παλληκάρ’ [κομμενόχρονον!] κι εγώ ας αφουκρούμαι Σύρον τα λόγια τη σεβτάς [κομμενόχρονον!] κι εγώ ας παλαλούμαι Αν αποθάνω θάψτε με [κομμενόχρονον!] απάν’ σα σταυροστράτα̤ Θ’ έρ’ται τ’ αρνόπο μ’ και δα̤βαίν’ [κομμενόχρονον!] γομών’ το χώμαν δά̤κρα̤ Ανάθεμα και τη σεβτάν, [κομμενόχρονον!] τ’ ολίγον πα κανείται Άμον κερόπον καίγεται, [κομμενόχρονον!] καμίαν ’κι τελείται
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
απάν’ | πάνω | ||
αποθάνω | πεθαίνω | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
αφουκρούμαι | αφουγκράζομαι | ||
γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
γομών’ | γεμίζω/ει | ||
δα̤βαίν’ | (για τόπο) περνάει, διασχίζει, (για χρόνο) περνάει (γενικότερα) περνάει, παύει, τελειώνει | διαβαίνω | |
δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έρ’ται | έρχεται | ||
καμίαν | ποτέ | ||
κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
κερόπον | κεράκι | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
κρού’ς | χτυπάς | κρούω | |
ματούται | ματώνει | ||
ολίγον | λίγο | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σταυροστράτα̤ | σταυροδρόμια | ||
σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
τραγώδ’ | (προστ.) τραγούδησε | ||
τσακούται | σπάει |