Διπάτ’

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης, Παραδοσιακό

Καλλιτέχνες: Γιάννης Αραματανίδης, Γιώργος Αμαραντίδης

Καίγουμαι, πουλί μ’, καίγουμαι
καίγουμαι, αναστενάζω
[και] Τη σεβτιάν ντ’ έχω για τ’ εσέν
’κ’ επορώ να δεβάζω

Αρνί μ’, όθεν κέσ’ πορπατείς
τ’ ολόερα σ’ φωτάζ’νε
[και] Τ’ έμπρου τα στράτας χ̌αίρουνταν,
τ’ οπίσ’ αναστενάζ’νε

[Ωχ! Και -ν-] Ελέπω σε, χάνω το νου μ’
ν’ αηλί τ’ εμόν το χάλιν
[Και -ν-] Άψιμον καίει σο καρδόπο μ’
και κρούει με σο κιφάλιν

♫

Πατρίδα μ’, είδα σ’ όνερο μ’
ελάσκουμ’ σα γιαζία σ’ [νέι/βάι εμέν]
Πώς θ’ αποθάνω σα μακρά;
θα τρώει με αροθυμία σ’ [νέι]

Τα μοναστήρι͜α σ’ έρημα,
τα καμπάνας ’κι κρούγ’νε [νέι]
κι αγράνεμον όντες φυσά
κλαίν’ και μοιρολογούνε [νέι]

Να έμ’ αητέντς κι επέτανα
κι από ψηλά -ν- ετέρ’να [νέι]
τα έμορφα τα μέρι͜α μουν
κι ενάν μουράτ’ επαίρ’να [νέι/βάι εμέν]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγράνεμον	άγριος άνεμος
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αητέντς	αητός
αναστενάζ’νε	αναστενάζουν
αποθάνω	πεθαίνω
αροθυμία	νοσταλγία
άψιμον	φωτιά
γιαζία	πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος	yazı
δεβάζω	διαβάζω, περνάω, πηγαίνω κπ/κτ κάπου
ελάσκουμ’	περιφερόμουν, τριγύριζα, περιπλανιόμουν	ἀλάομαι/ηλάσκω
ελέπω	βλέπω
έμ’	ήμουν
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
έμπρου	εμπρός, μπροστά
επαίρ’να	έπαιρνα
επέτανα	πετούσα
επορώ	μπορώ
ετέρ’να	κοιτούσα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καίγουμαι	καίομαι
καμπάνας	(ον.πληθ., τα) καμπάνες
καρδόπο	καρδούλα
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούγ’νε	χτυπούνε	κρούω
κρούει	χτυπάει	κρούω
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μέρι͜α	μέρη
μουν	μας
μουράτ’	επιθυμία, πόθος	murat/murād
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ολόερα	ολόγυρα
όνερο	όνειρο
όντες	όταν
οπίσ’	πίσω
πορπατείς	περπατάς
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
φωτάζ’νε	φωτίζουν, λάμπουν
χ̌αίρουνταν	χαίρονται