Προβολή Τραγουδιού
Μανίτσα μ’ |
Ποίον έν’ η πατρίδα μ’;Στιχουργοί: Χρήστος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Παρχαρίδης, Χρήστος Παρχαρίδης
[Έι, έι, όι, όι] Μανίτσα μ’, έρθα αράεψα και -ν- εύρα το ταφόπο σ’, ’σώρεψα τ’ αγρι͜οχόρταρα κι έψ̌α το καντηλόπο σ’ [Έι, έι, όι, όι] Εστέκ’να εκειάν’ και -ν- έκλαιγα, θ’ εσπάν’νεν η καρδία μ’ Εθάρρ’να συ θα καλατσ̌εύ’ς ας σην φωτογραφίαν [Έι, έι, όι, όι] Μάνα μ’, εποίκαν αγιασμόν ντ’ εσκοτώθες σον τόπον ’Κ’ επρόφτασα να φέρω σε έναν χουλιάρ’ νερόπον [Έι, έι, όι, όι] Ν’ αηλί εμέναν τον καρίπ’, κάποτε είχα μάναν Ατώρα επέμ’να ορφανόν με πόνον και με κλάμαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αράεψα | έψαξα, αναζήτησα, γύρεψα | aramak | |
| ατώρα | τώρα | ||
| εθάρρ’να | θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα | ||
| εκειάν’ | εκεί πάνω | ||
| επέμ’να | απόμεινα | ||
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| έρθα | ήρθα | ||
| εσκοτώθες | σκοτώθηκες | ||
| εσπάν’νεν | έσκαγε, εκρηγνυόταν | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| έψ̌α | άναψα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ς | μιλάς, συνομιλείς, συζητάς | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καντηλόπο | καντηλάκι | ||
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νερόπον | νεράκι | ||
| ’σώρεψα | (εσώρεψα) μάζεψα, συγκέντρωσα | σωρεύω | |
| ταφόπο | (υποκορ.) τάφος | ||
| χουλιάρ’ | κουτάλι | κοχλιάριον |
