Τρία είναι τα κακά

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Σταύρος Πετρίδης

Καλλιτέχνες: Στάθης Νικολαΐδης, Σταύρος Πετρίδης

Τρία είναι τα κακά
και σ’ αβούτο τον κόσμον
Η ινιάταινα η καρή,
το νερόν και τ’ άψιμον
[τ’ άψιμον και το νερόν]

Ατέ πάντα κουβαλεί
μετ’ ατέν εφτά δι͜αβόλτς
(Και) ’ίνεται τ’ ατεινές
και κοροϊδεύ’ μας όλτς

Ο Θεόν ντ’ έπλασεν ατ’ς
’κλώστεν (κι) εφοέθεν ατ’ς
Γυναίκα που ινιανεύ’
τα υστερνά θα πουσ̌μανεύ’

Γεια σου, Σταύρη, με την κεμεντζ̌έ σ’!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτο	αυτό
ατέ	αυτή
ατεινές	αυτηνής
ατέν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
άψιμον	φωτιά
εφοέθεν	φοβήθηκε
’ίνεται	γίνεται
ινιανεύ’	πιστεύω/ει, εμπιστεύομαι/εται	inanmak
ινιάταινα	πεισματάρα, ξεροκέφαλη	inat/ʿinād
καρή	γυναίκα, σύζυγος	karı
κεμεντζ̌έ	η λύρα	kemençe/kemānçe
’κλώστεν	(εκλώστεν) γύρισε, έστρεψε, επέστρεψε
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όλτς	όλους
πουσ̌μανεύ’	μετανιώνει	pişman olmak<paşmān
υστερνά	κατοπινά, τελευταία