Προβολή Τραγουδιού
Όνταν ελέπ’ς με |
Στιχουργοί: Χρήστος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καραδίσογλου, Χαράλαμπος Παρχαρίδης
Όνταν ελέπ’ς με σ’ όνερο σ’ σίτι͜α κοιμάσαι, κλάψον Μελάν’ ποίσον τα δα̤κρόπα σ’ απέσ’ σην καρδι͜ά σ’ γράψον Αν ’λέπ’ς με, πουλί μ’/γιαβρί μ’, σ’ όνερο σ’, πουλί μ’, εγώ να κλαίγω Εγάπη σ’ κείται απέσ’ σην ψ̌η μ’ για τ’ ατό εγώ ’κι φταίγω Ο νους ι-μ’ γυροκλώσ̌κεται κι όλον εσέν νουνίζει Όνταν θα εβγαίν’ το ψ̌όπο μου τ’ όνεμα σ’ θα κουίζει
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απέσ’ | μέσα | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
γράψον | γράψε | ||
γυροκλώσ̌κεται | κλωθογυρίζει | ||
δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
εγάπη | αγάπη | ||
ελέπ’ς | βλέπεις | ||
κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλάψον | (προστ.) κλάψε | ||
κουίζει | φωνάζει, λαλεί, καλεί κπ ονομαστικά | ||
’λέπ’ς | (ελέπ’ς) βλέπεις | ||
νουνίζει | σκέφτεται | ||
όνεμα | όνομα | ||
όνερο | όνειρο | ||
όνταν | όταν | ||
ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |