Προβολή Τραγουδιού

Τρυγόνα μ’, να ελέπω σε

Ψυχής κατάθεση | Τραπεζούντα παντέμορφον

Καλλιτέχνες: Γιάννης Καραδίσογλου, Χαράλαμπος Παρχαρίδης

Τρυγόνα μ’, να ελέπω σε
σ̌ελέκια να φορτούσαι
Η ράχ̌ι͜α σ’ να γλουπίεται
μόνον να μη σκοτούσαι

Τ’ εσόν, τρυγόνα μ’, την εγάπ’
η καρδι͜ά μ’ αφουκράται
Απέσ’ σο ψ̌όπο μ’ κείται ατο,
καμίαν ’κι θα χάται

Έλα, τρυγόνα μ’, και μη αργεύ’ς
η ζωή έν’ ολίον
Μη αφήντς την ψ̌η μ’ απέσ’ σ’ αγιάζ’
και τρώει͜ ατεν ο κρύον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγιάζ’	αγιάζι, διαπεραστικός κρύος αέρας και υγρασία	ayaz
απέσ’	μέσα
αργεύ’ς	αργείς, καθυστερείς
ατεν	αυτήν
αφήντς	αφήνεις
αφουκράται	αφουγκράζεται, στήνει αυτί
εγάπ’	αγάπη
ελέπω	βλέπω
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
καμίαν	ποτέ
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
ράχ̌ι͜α	ράχη, πλάτη
σ̌ελέκια	φορτία ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου	şelek
σκοτούσαι	σκοτώνεσαι
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φορτούσαι	φορτώνεσαι
χάται	χάνεται
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα