Εσύ είσαι τσ’ ανατολής

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Αραματανίδης, Γιώργος Αμαραντίδης

Εσύ είσαι τσ’ ανατολής
τ’ άστρον το λαμπερόν
Θα κείμαι σ’ εγκαλιόπο σου
απόψ’ ους να μερών’

Εσύ ας ση Γαλίαναν
κι εγώ ας ση Γιαννακάντων
Να είχα και να εφίλ’να σε
τρί’ ώρας κι ένα κάρτον

Εσέναν π’ εζωγράφιζεν
θα προσ̌κύνω τ’ ακ̂ίλ’ν ατ’
Ατσ̌άπς ας σ’ όποιον μελάν’
έβαφεν το κοντύλ’ν ατ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακ̂ίλ’ν	μυαλό	akıl/ʿaḳl
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατσ̌άπς	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
έβαφεν	εμβάπτιζε, βύθιζε σε υγρό
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
εφίλ’να	φιλούσα
κάρτον	τέταρτο της ώρας	quarto<quattuor
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
κοντύλ’ν	κοντύλι
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
ους	ως, μέχρι
τρί’	τρεις
τσ’	(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
ώρας	ώρες