Αργώς ευρέθες εμπροστά μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αχιλλέας Βασιλειάδης, Κώστας Σιαμίδης

Αργώς ευρέθες εμπροστά μ’,
πουλί μ’, λαλαχ̌εμένον
Ατώρα, ’δέν ’κι ’ίνεται,
η στράτα έν’ κομμένον

Τ’ άστρα ντ’ εμέτρανα, πουλί μ’,
εντάμαν μετ’ εσέναν
Όλι͜α τσιλίδι͜α εγέντανε
κι ατώρα καίγ’νε εμέναν

Όντες ριγάς θα λες μ’ ατο
τον ήλιον θα σταλίζω
Κι όντες διψάς, αρνόπο μου,
τα λίβι͜α θα τσουμίζω

Παλληκαρόπον σεβνταλίν
ας ση σεβντάν ελύεν
Εποίκεν «αχ!» κι ας σο ραχ̌ίν
λιθάρ’ επεκολλίεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αργώς	αργά
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατώρα	τώρα
’δέν	τίποτα
εγέντανε	έγιναν
ελύεν	λύθηκε, έλιωσε
εμέτρανα	μετρούσα
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έν’	είναι
εντάμαν	μαζί
επεκολλίεν	αποκολλήθηκε
εποίκεν	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
ευρέθες	βρέθηκες
’ίνεται	γίνεται
καίγ’νε	καίνε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλαχ̌εμένον	χαΐδεμένο, παραχαϊδεμένο
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
λιθάρ’	λιθάρι, πέτρα
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντες	όταν
παλληκαρόπον	παλληκαράκι	παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
ριγάς	κρυώνεις
σεβνταλίν	ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό	sevdalı
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
σταλίζω	στήνω κτ όρθιο, εμποδίζω κπ να προχωρήσει, σταματώ
τσιλίδι͜α	πυρωμένα κάρβουνα εστίας
τσουμίζω	στίβω