Ο φέγγον και του ήλ’ το φως

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Μάγδα Χαραλαμπίδου-Σιαπανίδου

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαπανίδης, Κώστας Σιαμίδης

Ο φέγγον και του ήλ’ το φως
εποίκαν συζευξίαν
’Κι δί’ σειράν σ’ αρνόπο μο(υ)
να φωτάζ’ κι ατό μίαν

Αρνί μ’, να έμ’νε κεμεντζ̌έ
και ντο χ̌ελιδονίζει
Δάκρυ͜α σην άκραν του ματί’ σ’
και σκουλαρίκ’ σ’ ωτί σ’-ι

Εγώ ξαμμένον σίδερον
κι εσύ σφύραν κι αμόνι
Κόρη, κοπάντσον όσον θέλτς
θα ’φτάγω σε τ’ εμόν-ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
δί’	δίνει
έμ’νε	ήμουν
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εποίκαν	έκαναν, έφτιαξαν	ποιέω-ῶ
ήλ’	ήλιου
θέλτς	θέλεις
κεμεντζ̌έ	λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοπάντσον	(προστ.) κοπάνισε, χτύπα
ματί’	ματιού
μίαν	μια φορά
ξαμμένον	πυρωμένο
φέγγον	φεγγάρι
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
φωτάζ’	φωτίζει, λάμπει
χ̌ελιδονίζει	κελαηδεί σαν χελιδόνι
ωτί	αυτί