Έλα, γιαβρί μ’/Τη ψης ι-μ’ τα παράπονα/Αν αποθάνω αρνόπο μ’

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Μήτκας Ιακωβίδης, Παραδοσιακό

Συνθέτες: Μήτκας Ιακωβίδης, Παραδοσιακό

Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Νίκος Ιωαννίδης

Έλα, γιαβρί μ’, ας σα μακρά
έλα ας σην ξενιτείαν
Έλα, αναμέν’ -τ- σε έναν ψ̌ην,
πονεμένον καρδίαν

Εσέν όντες έχω σο νου μ’
τα νύχτας ’κι τελείνταν
Η ώρα χρόνος γίνεται
τα δά̤κρυ͜α μ’ ’κι κανείνταν

♫

Τη ψ̌ης ι-μ’ τα παράπονα
σε καν’νάν ’κι θα λέω
Μανάχος θα νουνίζ’ ατα,
θα κάθουμαι και κλαίω

Κορίτσ’ εγώ εγάπανα
γι’ ατέν την ψ̌η μ’ εδίν’να
Κι όντες έτον σ’ εγκαλόπο μ’
τα παλαλά ντ’ εποίν’να!

♫

[Και -ν-] Αν αποθάνω, αρνόπο μ’,
[και] θάψον με με το φέγγον
[Και] ’Μάραντα και τραντάφυλλα
[και] σο κιφαλόπο μ’ θέκον

[Και -ν-] Αν αποθάνω σο ταφί μ’
[και -ν-] έλα το χρόνον μίαν
[Και -ν-] Έναν κερόπον άψον με
ποίσον με συντροφίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’	περιμένει
αποθάνω	πεθαίνω
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατα	αυτά
ατέν	αυτήν
άψον	(προστ.) άναψε
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εγάπανα	αγαπούσα
εγκαλόπο	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εδίν’να	έδινα, παρέδιδα
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
έτον	ήταν
θάψον	(προστ.) θάψε
θέκον	(προστ.) θέσε, τοποθέτησε, βάλε
κανείνταν	φτάνουν, είναι αρκετά
καν’νάν	κανέναν
κερόπον	κεράκι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφαλόπο	κεφαλάκι
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μανάχος	μονάχος, μόνος
’μάραντα	(επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος
μίαν	μια φορά
νουνίζ’	σκέφτεται
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όντες	όταν
παλαλά	τρελά, τρέλες
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
συντροφίαν	συντροφιά, παρέα
ταφί	τάφο
τελείνταν	(αμτβ.)τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν
τραντάφυλλα	τριαντάφυλλα
φέγγον	φεγγάρι
ψ̌η	ψυχή
ψ̌ην	ψυχή
ψ̌ης	ψυχής

Προβολή Τραγουδιού

Έλα, γιαβρί μ’/Τη ψ̌ης ι-μ’ τα παράπονα/Αν αποθάνω αρνόπο μ’