Προβολή Τραγουδιού
Ζώστεν απάν’ ι-μ’ κάμαν |
ΑντάμωμανΣτιχουργοί: Γιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης
Απ’ ακεί πέραν που έρ’ται γιοσμάς με την κουκούλαν, τυλιμένος τα φουσ̌έκια, Σαντέτες ως τη γούλαν [ψ̌η μ’] Σαντέτες ως τη γούλαν Για δώστε με -ν- τα άρματα μ’, ζώστε με απάν’ ι-μ’ κάμαν Θα πάω εβγαίνω σο ραχ̌ίν, ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [ψ̌η μ’] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! Σαντέτες σ̌κύλ’ υιός είμαι, ματώνω ’κι ματούμαι Ση Σάντας τα ψηλά ραχ̌ι͜ά τουσ̌μάνον ’κι φοούμαι [ψ̌η μ’] Τουσ̌μάνον ’κι φοούμαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακεί | εκεί | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| άρματα | όπλα | armum | |
| γιοσμάς | κομψός, λεβέντης νέος | yosma | |
| γούλαν | λαιμό | gula | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| κάμαν | δίκοπο μαχαίρι | kama | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ματούμαι | ματώνομαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| τουσ̌μάνον | εχθρός, εχθρό | düşman/duşmān | |
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| φουσ̌έκια | φυσίγγια | fişek/fişeng/φῦσιγξ | |
| ψ̌η | ψυχή |
