Προβολή Τραγουδιού
Εποίκες ντο θ’ εποίν’νες με |
Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιώργος Σιαμίδης
Εποίκες ντο θ’ εποίν’νες με, έκαψες τον καμένον Εγέλασες με τον καρίπ’, έγλυσες τον γλυσμένον Τρυγόνα μ’, η σεβτά τ’ εσόν θα σ’κών’ και σύρ’ και χάν’ με Έρθεν ο Θεόν εμέρωσεν και ύπνος ’κι πιάν’ με Ντ’ εθέλ’νες, πουλί μ’, κι έφευες; ’ρωτώ σε, για τ’ όποιον Κι επέμ’νεν το καρδόπο μου κουσνόν μέρος και κρύον Ατσ̌ά πού είσαι, ντο ευτάς, πού κέσ’ καταματούσαι; Πού κέσ’ αραεύ’ς κιμιάν άντζ̌ακ για να λαρούσαι;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άντζ̌ακ | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
αραεύ’ς | ψάχνεις, αναζητάς, γυρεύεις | aramak | |
ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
για τ’ όποιον | για ποιό λόγο; | ||
γλυσμένον | συνθλιμμένο, λιωμένο | ||
έγλυσες | συνέθλιψες, έλιωσες | ||
εθέλ’νες | ήθελες | ||
εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
εποίν’νες | έκανες, έφτιαχνες | ποιέω-ῶ | |
έρθεν | ήρθε | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
έφευες | έφευγες | ||
καρδόπο | καρδούλα | ||
καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
κέσ’ | εκεί μέσα, προς τα εκεί | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κιμιάν | φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο | kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω | |
κουσνόν | ανήλιο, υγρό, χειμωνιάτικο | kış | |
λαρούσαι | γιατρεύεσαι, θεραπεύεσαι | ||
πιάν’ | πιάνει | ||
σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
σ’κών’ | σηκώνω/ει | ||
σ’κών’ και σύρ’ | (εκφ) απορρίπτει, πετάει | ||
σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει |