Ήλιε του Καρακαπανί’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιώργος Σιαμίδης

Ήλιε του Καρακαπανί’,
Ματσούκας μανουσ̌άκιν
’κ’ έμευα να δελι͜άουμαι
σ’ αρ’ αΐκον τουζάκιν

Ντου ’κ’ έρθα απάν’ σο κιντίν
μάξους, πουλί μ’, εγέντον
Ενέμ’να ους να φαίνεται
μικρόν φελίν ο φέγγον

Τα στράτας ι-σ’ εμάκρυναν
και έπεϊ εένταν
Άλλο τα τσ̌αλιμόπα σου
από πουθέν ’κι φαίν’νταν

Άλλο για τ’ εσέν ’κ’ έμαθα,
πού είσαι, ντό ευτάς-ι
Άλλο ’κ’ είδα νέ να μουστρώντς,
νέ να χαμογελάς-ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
απάν’	πάνω
δελι͜άουμαι	περιπλέκομαι, μπερδεύομαι, σκοντάφτω	θηλιάζω<θῆλυς
εγέντον	έγινε
εένταν	έγιναν
εμάκρυναν	ξεμάκρυναν
έμευα	ήλπιζα, προσδοκούσα, ανέμενα	ummak
ενέμ’να	ανέμενα, περίμενα
έπεϊ	αρκετές/αρκετοί/αρκετά, ένα μεγάλο ποσοστό, ένας μεγάλος αριθμός	epey
έρθα	ήρθα
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιντίν	απόγευμα, δείλι	ikindi
μάξους	επίτηδες, σκοπίμως	mahsus/maḫṣūṣ
μουστρώντς	σκυθρωπιάζεις, συνοφρυώνεσαι
νέ	ούτε	ne
ντου	που, αυτό/ά που
ους	ως, μέχρι
πουθέν	πουθενά
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τουζάκιν	παγίδα	tuzak
τσ̌αλιμόπα	ναζάκια, σκέρτσα	çalım + -όπον
φαίν’νταν	φαίνονται
φέγγον	φεγγάρι
φελίν	φέτα