Κορτσόπον ασπροκόκκινον

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Κορτσόπον ασπροκόκκινον,
ο πρόσωπο σ’ φωτάζει
Κι όσα τερώ [και] σον πρόσωπο σ’
[ξαν] έρ’ται μ’ η γη τρομάζει

Αν κάπ’ τυχαίν’ ελέπω σε
τ’ ομματόπα μ’ ανοίγουν
Και τα ψηλά [και] τα ραχ̌ία
ελέπ’ ατα πώς σείουν

Από μακρά -ν- ελέπω σε
και χ̌αίρεται η καρδία μ’
Κι όσο σουμά [και -ν-] έχ̌’ κι έρχεσαι,
[ξαν] κόπεται η λαλία μ’

Εγαντούρεψες τον Θεόν
και -ν- όλι͜α εσέν εδέκεν
Κι όλι͜α τ’ άλλα [και] τα κορτσόπα
πουγαλεμένα εφέκεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατα	αυτά
εγαντούρεψες	ξεγέλασες, εξαπάτησες, κορόιδεψες	kandırmak
εδέκεν	έδωσε
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
ελέπω	βλέπω
έρ’ται	έρχεται
εφέκεν	άφησε
έχ̌’	έχει
έχ̌’ κι έρχεσαι	είσαι στον ερχομό, έρχεσαι
κάπ’	κάπου
κόπεται	κόβεται
κορτσόπα	κοριτσάκια
κορτσόπον	κοριτσάκι
λαλία	λαλιά, φωνή
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ξαν	πάλι, ξανά
ομματόπα	ματάκια
όσα	όσες φορές
πουγαλεμένα	σκασμένα, βαριεστημένα, στενοχωρημένα	bunalma
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σείουν	σείονται
σουμά	κοντά
τερώ	κοιτώ
τρομάζει	τρέμει
φωτάζει	φωτίζει, λάμπει