Προβολή Τραγουδιού
Κορτσόπον ασπροκόκκινον

Στιχουργοί: Γεώργιος Πατσακίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Κορτσόπον ασπροκόκκινον, ο πρόσωπος σ’ φωτάζει Κι όσα τερώ [και] σον πρόσωπο σ’ [ξαν] έρ’ται μ’ η γη τρομάζει Αν κάπ’ τυχαίν’ ελέπω σε τ’ ομματόπα μ’ ανοίγουν Και τα ψηλά [και] τα ραχ̌ία ελέπ’ ατα πώς σείουν Από μακρά -ν- ελέπω σε και χ̌αίρεται η καρδία μ’ Κι όσο σουμά [και -ν-] έχ̌’ κι έρχεσαι, [ξαν] κόπεται η λαλία μ’ Εγαντούρεψες τον Θεόν και -ν- όλι͜α εσέν εδέκεν Κι όλι͜α τ’ άλλα [και] τα κορτσόπα πουγαλεμένα εφέκεν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
εγαντούρεψες | ξεγέλασες, κορόιδεψες | kandırmak | |
εδέκεν | έδωσε | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
ελέπω | βλέπω | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
εφέκεν | άφησε | ||
έχ̌’ | έχει | ||
έχ̌’ κι έρχεσαι | είσαι στον ερχομό, έρχεσαι | ||
κόπεται | κόβεται | ||
κορτσόπα | κορίτσια | ||
κορτσόπον | κορίτσι | ||
λαλία | λαλιά, φωνή | ||
μακρά | μακριά (επιρρ.), απομακρυσμένα | ||
ξαν | πάλι, ξανά | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
όσα | όσες φορές | ||
πουγαλεμένα | σκασμένα, βαριεστημένα | bunalma | |
ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
σείουν | σείονται | ||
σουμά | κοντά | ||
τερώ | κοιτώ | ||
τρομάζει | τρέμει | ||
φωτάζει | φωτίζει, λάμπει |