Προβολή Τραγουδιού
Π’ επέθαναν εγλύτωσαν/Ουρανόν να ’καλάτσ̌ευεν/Τ’ αρνόπο μ’ Γαλιανίτ’σσα |
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης, Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμίδης, Κώστας Σιαμίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης
[Και -ν-] Αούτ’ ο κόσμον ψεύτικον, [πουλόπο μ’, νέι νέι, πουλί μ’, όι] [άι! και] καμίαν ’κι τελείται [νέι] [Και] Πολλά να ζεις πεζεύ’ς ατο, [πουλόπο μ’, όι, αρνί μ’, όι] [αχ! και -ν-] ολίγον ’κι κανείται, [νέι] [Όι! και] Π’ επέθαναν εγλύτωσαν, [πουλόπο μ’, όι, πουλί μου, όι] [και] που ζουν πα θ’ αποθάν’νε [νέι] [Έι -και] Αούτ’ ο κόσμον ψεύτικον, [σ̌ορσ̌ότα μ’, νε νέι, νε νέι, εί αρνί μ’, όι] [αχ! και] τη κάκου είν’ ντ’ ευτάμε! [νέι] ♫ Ουρανόν να ’καλάτσ̌ευεν, ντο πορπατείς το χώμαν Θα έκουες να λέγ’νε σε πως αγαπώ σε ακόμαν Το δαχτυλίδ’ ντ’ εχάρτσα σε ας έ͜εις ατο σημάδιν Εμείς αδά ’κ’ εχάραμε, θα χ̌αίρουμες σον Άδην ♫ Τ’ αρνόπο μ’ Γαλιανίτ’σσα κι εγώ ας ση Γιαννακάντων Να κοιμούμ’ σ’ εγκαλιόπο σ’ τρί’ ώρας κι έναν κάρτον [Ποδεδίζω σε -ι!] Έλα -ν- έλα, τρυγόνα μ’, έλα, ψ̌η μ’, μετ’ εμέναν Εσύ είσαι σον κόσμον το μονάκριβον τ’ έναν [Τρώγω το Θεό σ’!] Έλα-έλα, σ̌ορσ̌ότα μ’, για κλὼσ’ σ’ εμέν μερέαν Εντάμαν θα χτίζομε τη σεβντάς τη φωλέαν [Ποδεδίζω σε!/Τρώγω το Θεό σ’!]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
αποθάν’νε | πεθαίνουν | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
έ͜εις | έχεις | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
έκουες | άκουγες | ||
εντάμαν | μαζί | ||
επέθαναν | πέθαναν | ||
ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
εχάραμε | χαρήκαμε | ||
εχάρτσα | χάρισα | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’καλάτσ̌ευεν | μιλούσε | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
καμίαν | ποτέ | ||
κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
κάρτον | τέταρτο της ώρας | quarto<quattuor | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλὼσ’ | (προστ.) γύρισε, γύρνα | ||
λέγ’νε | λένε | ||
μερέαν | μεριά | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πεζεύ’ς | βαριέσαι, κουράζεσαι | bezmek | |
ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πορπατείς | περπατάς | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σ̌ορσ̌ότα | μυθικό πελώριο πτηνό | ||
τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
τρί’ | τρεις | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φωλέαν | φωλιά | ||
χ̌αίρουμες | χαιρόμαστε | ||
χτίζομε | χτίζουμε | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ώρας | ώρες |
Β’ και Γ’ ενότητα Στίχοι: Γιώργος Αμαραντίδης