Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
[Αχ! Και] Σ̌ελέκ’ εσ̌ελεκίασα [γιαβρόπο μ’, νε] [αχ! και] ν’ αηλί που θα φορτού- [ξαν] φορτούται [νέι] [Αχ! Και -ν-] Άντραν που έχ̌’ σην ξενιτει͜άν [γιαβρόπο μ’, νε] [αχ! και -ν-] ας πάει ρούζ’ και σκοτού- [και] σκοτούται [νέι] [Αχ! Και] Νασάν εσάς ψηλά ραχ̌ι͜ά [γιαβρόπο μ’, νε] [αχ! και] σην ξενιτει͜άν ’κι πα- [ξαν] ’κι πάτε [νέι] [Αχ! Και] Δι͜αβαίν’νε χρόνι͜α και καιρούς [γιαβρόπο μ’, νε] [αχ! και] σ’ έναν τόπον γερα̍- [ξαν] γεράτε [νέι] [Αχ! Και] Τ’ ορμία ’μοιρολόγαναν [γιαβρόπο μ’, νε] [αχ! και] τ’ αρνόπο μ’ ετραγώδ’νεν [νέι] [Αχ!] Και με την τραγωδίαν ατ’ς [γιαβρόπο μ’, νε] [αχ! και -ν-] «Έλα Σ̌ιχούνα μ’, έλα» [ξαν] εφών’νεν [νέι] Έλα πουλί μ’ κα’, έλα!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γεράτε | γερνάτε | ||
| γιαβρόπο | μωράκι, μικρούλι, παιδάκι | yavru + -όπον | |
| δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| εσ̌ελεκίασα | δεμάτιασα, έκανα φορτίο ξύλων ή χόρτων | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| ετραγώδ’νεν | τραγουδούσε | ||
| εφών’νεν | φώναζε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κα’ | κάτω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’μοιρολόγαναν | (εμοιρολόγαναν) μοιρολογούσαν | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ορμία | ρυάκια, ρεματιές | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σ̌ελέκ’ | φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| Σ̌ιχούνα | γυναικείο όνομα | ||
| σκοτού | σκοτώσου (προστ.) | ||
| σκοτούται | σκοτώνεται | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι | ||
| φορτού | (προστ.) φορτώσου | ||
| φορτούται | φορτώνεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γεράτε | γερνάτε | ||
| γιαβρόπο | μωράκι, μικρούλι, παιδάκι | yavru + -όπον | |
| δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| εσ̌ελεκίασα | δεμάτιασα, έκανα φορτίο ξύλων ή χόρτων | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| ετραγώδ’νεν | τραγουδούσε | ||
| εφών’νεν | φώναζε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κα’ | κάτω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’μοιρολόγαναν | (εμοιρολόγαναν) μοιρολογούσαν | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ορμία | ρυάκια, ρεματιές | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σ̌ελέκ’ | φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| Σ̌ιχούνα | γυναικείο όνομα | ||
| σκοτού | σκοτώσου (προστ.) | ||
| σκοτούται | σκοτώνεται | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι | ||
| φορτού | (προστ.) φορτώσου | ||
| φορτούται | φορτώνεται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 