Ο διωγμός

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Εμμανουηλίδης, Κωστίκας Κωνσταντινίδης

Είνας μανίτσαν έμποδος [νέι]
και σα διωγμούς [και] σον Πόντον [νέι]
Σα ραχ̌ία εκρύφκουτουν [νέι]
να γλυτών’ και άλλο ψ̌όπον [νέι]

Σα διωγμούς έν’ δίψυχος [νέι]
σο πρώτον το παιδίν ατ’ς [νέι]
Ατό μονάχον ας γλυτών’, [νέι]
η μάνα ας χάν’ την ψ̌ην ατ’ς [νέι]

Χρόνι͜α πολλά εδέβανε [νέι]
και πολλά θα δι͜αβαίν’νε [νέι]
Τα δάκρυ͜α και -ν- ας σα διωγμούς [νέι]
σ’ ομμάτι͜α τ’ς θ’ απομέν’νε [νέι]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απομέν’νε	απομένουν
ατ’ς	αυτής, της
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
δίψυχος	έγκυος γυναίκα (που φέρει δύο ψυχές)
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
είνας	ένας/μία
εκρύφκουτουν	κρυβόταν
έμποδος	έγκυος
έν’	είναι
μονάχον	μονάχα, μοναχό
ομμάτι͜α	μάτια
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
χάν’	χάνει, παύει να έχει, διώχνει
ψ̌ην	ψυχή
ψ̌όπον	ψυχούλα