Ο πρόσφυγας ο κύρη μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόφιλος Πουταχίδης, Κώστας Διαμαντίδης

[Και] Τα δάχτυλα μ’ ’κι ακούγ’νε με
Έπαρ’, υιέ μ’, τη λύραν
Ποίσον πονετικόν καϊτέν
τη προσφυγιάς τη μοίραν

[Και] Ποίσον τα τοξαρέας ι-σ’
στην/σην καρδι͜ά μ’ μαχ̌αιρέας
Π’ επέμ’ναμε αστερέωτοι
ση χώρας τα στερέας

[Και] Παίξον, ρίζα μ’, ν’ αντιβοούν
και σείουν τα ραχ̌ία
Παίξον καρδίας βάινασην
και κλαίντσον τα πουλία μ’

[Και] Ψ̌ης λάλεμαν απόμακρον,
τ’ εμόν η τραγωδία μ’
Κι όντες ο νους ι-μ’ πάει εκέσ’
καίει/τρώει με η αροθυμία μ’

[Και -ν-] Έπαρ’ με κι άμε ξαν οπίσ’,
αδακέσ’ ’κι βαστάζω!
Το χώμαν έρ’ται με βαρύν,
ούτε θα ησυχάζω

[Και -ν-] Αν έν’ και θάφτς με αδακέσ’
γράψον σο κοιμητήρι μ’
«Αδά κείται ανάπαγος
ο πρόσφυγας ο κύρη μ’»
[Έι! έι! έι!]
Για ποίσον το χατίρι μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
αδακέσ’	εδώ γύρω, κάπου εδώ
ακούγ’νε	ακούνε
άμε	(προστ.) σύρε, πήγαινε
ανάπαγος	αναπαυμένος
αροθυμία	νοσταλγία
βάινασην	βουητό, θόρυβος, κραυγή
γράψον	γράψε
εκέσ’	εκεί
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επέμ’ναμε	απομείναμε
έρ’ται	έρχεται
έρ’ται με	μου έρχεται, μου φαίνεται
θάφτς	θάβεις
καϊτέν	μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός	kayde
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαχ̌αιρέας	(ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς
ξαν	πάλι, ξανά
όντες	όταν
οπίσ’	πίσω
παίξον	(προστ.) παίξε
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
πονετικόν	σπλαχνικό, πονόψυχο
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σείουν	σείονται
στερέας	στεριές, εδάφη, μέρη
τοξαρέας	δοξαριές
τραγωδία	τραγούδι
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
χώρας	ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ψ̌ης	ψυχής