Προβολή Τραγουδιού
Επάρ’ το καλαθόπο σου |
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης, Παραδοσιακό
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης, Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Επάρ’ το καλαθόπο σου, ας πάμε σα χαμούφτας Εγώ -ν- ας λύνω το σπαρέλ’ σ’ κι εσύ πέει «Νέπρε ντ’ ευτάς;» Για δώστε με -ν- έναν μαχ̌αίρ’, ας έν’ κι ακονεμένον Θα κρούγω ατο σο καρδόπο μ’ το παραπονεμένον Άμον ήλιος ολόλαμπρος π’ εβγαίν’ ας σο ραχ̌ίν-ι Αέτσ’ εβγαίν’ς κι ας σ’ οσπίτι σ’ και καί͜εις τ’ εμόν την ψ̌ην-ι
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
ακονεμένον | ακονισμένο/η | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
καλαθόπο | καλαθάκι | ||
καρδόπο | καρδούλα | ||
κρούγω | χτυπώ | κρούω | |
μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
νέπρε | μωρέ, βρε, βρε συ | ||
οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
πέει | (προστ.) πες | ||
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
χαμούφτας | φράουλες | ||
ψ̌ην | ψυχή |