| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ο ήλεν πάει σην μάναν ατ’ χαλκομελανι͜αγμένον Σκαμνώνει͜ ατον και κάθεται, στρώνει͜ ατον ’κι ακουμβίζει -Έρθες, ήλε μ’, και κάθεσαι στρώνω σε, ’κι ακουμβίζεις Μήπως με τ’ άστρα εμάλωσες; Μήπως με το φεγγάρι; Μήπως με τον Αυγερινόν εποίκες δύο λόγια; -Ουδέ με τ’ άστρα μάλωσα, ούδε με το φεγγάρι! Ουδέ με τον Αυγερινόν ’κ’ εποίκα δύο λόγια Έναν παιδίν εσκότωσαν, η γλώσσα ’θε ’συντζ̌ών’νεν: «Επάρ’τε το μιντανόπο μ’ αρ’ βάψτε͜ ατο σο αίμαν και φέρτε͜ ατο την μάναν μου την Τριτοκαταρά̤χτραν Την Τρίτ’ εκαταρέθε με και την Τετράδ’ εδώχτα Τρίτ’ και Τετράδ’ έν’ θλιβερή, την Πέφτ’ φαρμακωμένη Παρασ̌κευήν ξημέρωμαν να μη ’χεν ξημερώσει»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακουμβίζει | κατακλίνεται, ξαπλώνει στο ακούβιτο για να γευματίσει, «κάθεται στο τραπέζι» | accumbo | |
| ακουμβίζεις | κατακλίνεσαι, ξαπλώνεις στο ακούβιτο για να γευματίσεις, «κάθεσαι στο τραπέζι» | accumbo | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| εδώχτα | διώχθηκα | ||
| εκαταρέθε | καταράστηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επάρ’τε | πάρτε | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έρθες | ήρθες | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| ’θε | του/της | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μιντανόπο | (υποκορ.) γιλέκο, μανικωτό ζακέτο | mintan/nīm-tane + -όπον | |
| Πέφτ’ | Πέμπτη | ||
| σκαμνώνει | προσφέρει σκαμνί, καθίζει κπ | ||
| ’συντζ̌ών’νεν | (εσυντζ̌ών’νεν) συνομιλούσε, συνδιαλεγόταν | συντυχ̌αίνω<συν + τυγχάνω | |
| Τετράδ’ | Τετάρτη | ||
| Τρίτ’ | Τρίτη | ||
| Τριτοκαταρά̤χτραν | αυτή που καταράστηκε ημέρα Τρίτη | ||
| χαλκομελανι͜αγμένον | χαλκομελανιασμένος |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ακουμβίζει | κατακλίνεται, ξαπλώνει στο ακούβιτο για να γευματίσει, «κάθεται στο τραπέζι» | accumbo | |
| ακουμβίζεις | κατακλίνεσαι, ξαπλώνεις στο ακούβιτο για να γευματίσεις, «κάθεσαι στο τραπέζι» | accumbo | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| εδώχτα | διώχθηκα | ||
| εκαταρέθε | καταράστηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επάρ’τε | πάρτε | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έρθες | ήρθες | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| ’θε | του/της | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μιντανόπο | (υποκορ.) γιλέκο, μανικωτό ζακέτο | mintan/nīm-tane + -όπον | |
| Πέφτ’ | Πέμπτη | ||
| σκαμνώνει | προσφέρει σκαμνί, καθίζει κπ | ||
| ’συντζ̌ών’νεν | (εσυντζ̌ών’νεν) συνομιλούσε, συνδιαλεγόταν | συντυχ̌αίνω<συν + τυγχάνω | |
| Τετράδ’ | Τετάρτη | ||
| Τρίτ’ | Τρίτη | ||
| Τριτοκαταρά̤χτραν | αυτή που καταράστηκε ημέρα Τρίτη | ||
| χαλκομελανι͜αγμένον | χαλκομελανιασμένος |
