Εγώ έμνε για τ’ εσέναν

Προβολή Τραγουδιού

Τ’ ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’
καίνε την καρδία μ’
και πλεθύν’νε τα τέρτα̤ μ’
και χάνω την υεία μ’

Σα μαλλία σ’ δέσον με
άμον την κορδέλα σ’
Κράτ’ με σ’ εγκαλόπο σου
με τα δύο τα χ̌έρα̤ σ’

Συ επλάστες για τ’ εμέν
κι εγώ για τ’ εσέναν
Αν ’κι παίρτς με θα φέγω,
θα χάμαι σα ξένα

Σ’ εγκαλόπο σ’ έπαρ’ με
και γλυκέα φίλ’ με
Τη μάνα σ’ πα πέ’ ατέν
σον κρεμόν μη στείλ’ με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ατέν	αυτήν
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
δέσον	(προστ.) δέσε
εγκαλόπο	αγκαλιά, αγκαλίτσα
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επλάστες	πλάστηκες, δημιουργήθηκες, εμφανίστηκες
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κράτ’	κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.)
κρεμόν	γκρεμό
ολήμαυρα	ολόμαυρα
ομμάτι͜α	μάτια
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παίρτς	παίρνεις
πέ’	(προστ.) πες
πλεθύν’νε	πληθαίνουν, αυξάνονται
στείλ’	στέλνω/ει
τέρτα̤	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
υεία	υγεία
φέγω	φεύγω
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
χ̌έρα̤	χέρια
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω