Ε! ουρανέ μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Κώστας Σιώπης

Ε! ουρανέ μ’, ε! ποιητή μ’,
για ποίσον έναν θάμαν
Δος με τη ήλ’ τη δύναμην
κι αψιματένεν κάμαν

Ε! ουρανέ μ’, εσύ π’ εξέρτς
τ’ ουλονών τα δουλείας,
μ’ ευτάς τ’ ανθρώπ’ς και βλαστημούν
κι ευτάγ’νε αμαρτίας

Ε! ουρανέ μ’, εσύ π’ εξέρτς
τ’ ουλωνών τα καρδίας,
άκ’σον εσύ παράπονα,
άκ’σον παρακαλίας

Ε! ουρανέ μ’, χαμέλυνον
να ’λέπ’ς τα αδικίας
ντο γίν’ντανε απάν’ ση γην
και καίν’ πολλά καρδίας

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδικίας	(τα, πληθ.) αδικίες
άκ’σον	(προστ.) άκουσε
αμαρτίας	(ον.πληθ., τα) αμαρτίες
ανθρώπ’ς	ανθρώπους
απάν’	πάνω
αψιματένεν	καυτό/ή
γίν’ντανε	γίνονται
δος	δώσε
δουλείας	(ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς
εξέρτς	ξέρεις, γνωρίζεις
ευτάγ’νε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
ήλ’	ήλιου
θάμαν	θαύμα
κάμαν	δίκοπο μαχαίρι	kama
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’λέπ’ς	(ελέπ’ς) βλέπεις
ουλονών	ολωνών
παρακαλίας	παρακάλια
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
χαμέλυνον	χαμήλωσε