Ατσ̌άπ’ θα ελέπω εγώ το Γαρς

Ατσ̌άπ’ θ’ ελέπω εγώ το Γαρς
και τα χωρία -ν- όλι͜α;
Ατά ντ’ εφέκαν τ’ εμετέρ’
και -ν-/κι επέμ’ναν πασ̌τάν τσ̌όλι͜α

Σα τόπι͜α τ’ εμετερίων,
ση Γαρσί’ κάθαν χωρίον
Σα χωράφι͜α και σα ραχ̌ι͜ά
σκουντούλιζαν τα χασ̌χάσ̌ι͜α

Ας έξερα ντ’ εγέντανε
τη Γαρσί’ τα χωρία
Μαναστήρι͜α και -ν- εκκλησιάς,
τ’ ελληνικά σχολεία

Σα τόπι͜α τ’ εμετερίων,
ση Γαρσί’ κάθαν χωρίον
Σα χωράφι͜α και σα ραχ̌ι͜ά
σκουντούλιζαν τα χασ̌χάσ̌ι͜α

Θάλασσα, Μαύρη Θάλασσα,
μη ’ίνεσαι θερίον
Σην Ελλάδαν αχπάσκουμες,
χαμέλυνον ολίγον

Σα τόπι͜α τ’ εμετερίων,
ση Γαρσί’ κάθαν χωρίον
Σα χωράφι͜α και σα ραχ̌ι͜ά
σκουντούλιζαν τα χασ̌χάσ̌ι͜α