Προβολή Τραγουδιού 
| Αγαπώ είναν κουτσ̌ήν | 
 Δύο λύρες, δύο φωνές
Δύο λύρες, δύο φωνέςΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Στάθης Συμεωνίδης, Συμεών Συμεωνίδης, Χρήστος Συμεωνίδης
[Βρε] Αγαπώ είναν κουτσήν π’ αγαπά την καλατσ̌ήν [όι, όι…ξαν όι] ’Κ’ επορώ να φέρ’ ατεν σ’ οσπίτι μ’ ένα βραδήν Αχ! Αχ! μάτια μου, έφαγα τα νιάτα μου! Για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, χάμαι εγώ το παλληκάρ’ Το κορίτσ’ ντ’ εγάπανα νύφε θέλ’ να ’ίνεται [όι, όι…ξαν όι] Κύρ’ς ατ’ς δί’ την άδειαν, η μάνα τ’ς ’κι αφήνει͜ ατεν Αχ! Βαχ! μάτια μου, έφαγα τα νιάτα μου! Για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, χάμαι εγώ το παλληκάρ’ ’Κ’ επορώ να φέρ’ ατεν σ’ οσπίτι μ’ ένα βραδήν Αχ! Βαχ! μάτια μου, έφαγα τα νιάτα μου! Για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, χάμαι εγώ το παλληκάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βραδήν | βράδυ | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌ήν | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ς | κύρης, πατέρας | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| τσούνας | σκύλας | κύων→κύαινα | |
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | 
