Προβολή Τραγουδιού 
| Αν πας σα ξένα | 
 Αν πας σα ξένα
Αν πας σα ξέναΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Βασιλειάδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Αν πας σα ξένα έπαρ’ κι εμένα ♫ Αούτ’ ο κόσμον ψεύτικον έν’ μίαν που ρούζ’ ’κι σ’κούται που τρώει και πίν’ και λάσ̌κεται καμίαν ’κι κομπούται Αν πας σα ξένα έπαρ’ κι εμένα Έπαρ’ κι εμένα για συντροφιά Θα στείλω σε τα λώματα μ’ λερά και ματωμένα Να εξέρτς εγώ το παλληκάρ’ ντ’ έπαθα για τ’ εσένα Αν πας σα ξένα έπαρ’ κι εμένα Έπαρ’ κι εμένα για συντροφιά Αν πας σα ξένα έπαρ’ κι εμένα Έπαρ’ κι εμένα για συντροφιά Αν πας σα ξένα έπαρ’ κι εμένα Έπαρ’ κι εμένα για συντροφιά Αν πας σα ξένα!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέρτς | ξέρεις, γνωρίζεις | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομπούται | ξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται | κομβόω | |
| λάσ̌κεται | περιφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λερά | ακάθαρτα, βρώμικα | ὀλερός | |
| λώματα | ρούχα | λῶμα/λωμάτιον | |
| μίαν | μια φορά | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | 
