Έναν και μαναχόν είμαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Δημόπουλος, Γεώργιος Τσιροζίδης, Στυλιανός Ελευθεριάδης

Έναν και μαναχόν είμαι,
καλλίον να μη έμ’νε
Η μάνα εμέν ντ’ εγέννεσεν
εκείνε πα εδέβεν

Και για τ’ εσέναν μόνον
πονεί και το καρδόπο μ’
Και για τ’ εσέν, μικρόν αρνί μ’,
εκάεν και το ψ̌όπο μ’

Απ’ αδά κιάν’ ντ’ εράευες,
πλάν καικά ντ’ εδεβαίν’νες;
Έρθες επέρες σ’ ομμάτι͜α μ’
αλλά ας σο νου μ’ ’κ’ εξέβες

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ας σο	απ’ το	ασό σο (από το)
εγέννεσεν	γέννησε
εδεβαίν’νες	(για τόπο) περνούσες, διέσχιζες (για χρόνο) περνούσες	διαβαίνω
εδέβεν	πήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε	διαβαίνω
εκάεν	κάηκε
εκείνε	εκείνη
έμ’νε	ήμουν
εξέβες	βγήκες
επέρες	πήρες
εράευες	έψαχνες, αναζητούσες, γύρευες	aramak
έρθες	ήρθες
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καικά	προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
καλλίον	(επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα
καρδόπο	καρδούλα
κιάν’	και άνω, και εξής, και πέρα
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
ομμάτι͜α	μάτια
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πλάν	πλάι, πλαϊνό/ παρακείμενο μέρος, παραπέρα
ψ̌όπο	ψυχούλα