Προβολή Τραγουδιού
Λεμόνα (Σίτ’ επέγ’να ομάλι͜α) |
Τραγούδια του Πόντου | Ηχογραφήσεις του 1930 (Αρχείο Μέλπως Μερλιέ)Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αθηνά Κορσαβίδου
Σίτ’ επέγ’να ’μάλι͜α-ομάλι͜α είδα ’μάλι͜α και λιβάδι͜α είδα ’μάλι͜α και λιβάδι͜α Είδα ’μάλι͜α και λιβάδι͜α και σην άκραν κρέν πεγάδι͜α ¹Έστεκεν φυτόν και μέγα, έστεκεν φυτόν και μέγα Τ’ αναράντζ̌ι͜α φορτωμένον Έπλωσα να παίρω έναν, εχολι͜άστεν η Λεμόνα εχολι͜άστεν η Λεμόνα Ντό χολιάσ̌κεσαι Λεμόνα; Πας̌ κ’ ετσάκωσα κλαδόπον; Πας̌ κ’ εμάραινα φυλλόπον; Κι αν ετσάκωσα κλαδόπον να τσακούται το χ̌ερόπο μ’ Κι αν εμάραινα φυλλόπον Κι αν εμάραινα φυλλόπον να μαραίνεται το ψ̌όπο μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| αναράντζ̌ι͜α | νεράντζια | ||
| εμάραινα | μάρανα | ||
| επέγ’να | πήγαινα | ||
| έπλωσα | άπλωσα, έτεινα | ||
| ετσάκωσα | έσπασα | ||
| εχολι͜άστεν | θύμωσε, αγανάκτησε | ||
| κλαδόπον | κλαδάκι, μτφ. απόγονος | ||
| κρέν | κρύο/α, δροσερό/ά | ||
| ’μάλι͜α | (ομάλι͜α) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, (επιρρ.) ίσια | ||
| ομάλι͜α | (επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| πεγάδι͜α | βρύσες | ||
| σίτ’ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τσακούται | σπάει | ||
| φυλλόπον | φυλλαράκι | ||
| χ̌ερόπο | χεράκι | ||
| χολιάσ̌κεσαι | θυμώνεις, αγανακτάς | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
¹ Λογικά θα έπρεπε να προηγείται το, Και ση πεγαδί’ την άκραν
