Μονόγιαννες

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης, Χορωδία

Διψούν τ’ ελάφι͜α σα βουνά,
τα ζαρκάδι͜α σα όρη
Διψά κι η διπλοθάλαμος,
διψά τη Γιάννε η κάλη

-Ε! πεθερά, ε! πεθερά,
χουλιάρ’ νερόν, εκάγα!
-Την πεθερά σ’ μη λες ατο,
πέ’ ατο και τον Γιάννεν

-Ε! Γιάννε μ’ και Μονόγιαννε μ’,
Χουλιάρ’ νερόν, εκάγα!

Κι ο Γιάννες, ο Μονόγιαννες
ο μαναχόν ο Γιάννες
Ο Γιάννες επεπίρνιξεν
και σο πεγάδ’ επήεν
Γαργάριξεν η μαστραπάν,
κι εγνέφιξεν ο δράκον
Εξέβεν δράκος άγγελος
και θέλ’ να τρώει τον Γιάννεν

-Καλώς, καλώς το πρόγευμα μ’,
καλώς το δειλινάρι μ’!
Καλώς ντο τρώγω και δειπνώ,
και κείμαι και κοιμούμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γαργάριξεν	(ηχομ. λέξη) έκανε κρότο
δειλινάρι	δείπνο
διπλοθάλαμος	έγκυος γυναίκα
εγνέφιξεν	ξύπνησε
εκάγα	κάηκα
εξέβεν	βγήκε, ανέβηκε
επεπίρνιξεν	σηκώθηκε πολύ πρωί, σηκώθηκε από ύπνο
επήεν	πήγε
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
κοιμούμαι	κοιμάμαι
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μαστραπάν	μικρή μεταλλική, πήλινη ή και γυάλινη κανάτα	maşrapa/maşraba
πέ’	(προστ.) πες
πεγάδ’	βρύση
χουλιάρ’	κουτάλι	κοχλιάριον