Στιχουργοί: Κώστας Σιώπης
Συνθέτες: Κώστας Σιώπης
Μαύρον έντον η καρδία μ’ σ’ αβούτ’ τη ζωήν ’Κ’ επορώ να υποφέρω, τυραννίεται η ψ̌η μ’ Χάρε, έλα έπαρ’ το ψ̌όπο μ’ μίαν και παντοτινά Θα λαρούνταν ούλι͜α μίαν, πόνι͜α, πίκρας, βάσανα Ξάι αγάπην πώς ’κ’ εχάρα! λύουμαι, πονώ Ας σ’ ομμάτι͜α μ’ τα δακρόπα μ’ να τσουπώνω ’κ’ επορώ¹ Χάρε, έλα έπαρ’ το ψ̌όπο μ’ μίαν και παντοτινά Θα λαρούνταν ούλι͜α μίαν, πόνι͜α, πίκρας, βάσανα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| έντον | έγινε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| εχάρα | χάρηκα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαρούνταν | γιατρεύονται, θεραπεύονται | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούλι͜α | όλα | ||
| πίκρας | πίκρες | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| τσουπώνω | κλείνω | ||
| τυραννίεται | τυραννιέται, ταλαιπωριέται | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| έντον | έγινε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| εχάρα | χάρηκα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαρούνταν | γιατρεύονται, θεραπεύονται | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούλι͜α | όλα | ||
| πίκρας | πίκρες | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| τσουπώνω | κλείνω | ||
| τυραννίεται | τυραννιέται, ταλαιπωριέται | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
¹ Πιθ. εκ παραδρομής αντί του ορθότερου νοηματικά «Ας σα δά̤κρυ͜α μ’ τ’ ομματόπα μ’ να τσουπώνω ’κ’ επορώ»
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 