Για τ’ εσέν ούλι͜α εδέκα

Εγώ εσέν αγαπώ,
για τ’ εσέν μονάχα ζω
Πάντα εμέν ερωτάς,
ντ’ αγαπώ σε ’κ’ εγροικάς
Γιάτι εμέν ’κι πιστεύ’ς
κι άδικα εμέν παιδεύ’ς

Για τ’ εσέν ούλι͜α εδέκα,
έναν ψ̌ην μόνον εφέκα
Για τ’ εσέν εγώ πονώ,
για τ’ εσέν καρδοχτυπώ

Εσύ εμέν ’κι πονείς
και το ψ̌όπο μ’ τυρα̤ννί͜εις
Και σο νου σ’ τιδέν μη βάλτς
τ’ υποψίας ι-σ’ να χάντς
Για τ’ εμέν ξάι μη νουνί͜εις
και την ψ̌η σ’ μη τυρα̤ννί͜εις

Για τ’ εσέν ούλι͜α εδέκα,
έναν ψ̌ην μόνον εφέκα
Για τ’ εσέν εγώ πονώ,
για τ’ εσέν καρδοχτυπώ

Άφ’ς, πουλί μ’, τα τσ̌αλουμόπα σ’,
μη πουλείς ατα σ’ εμέναν
Χάρτσον με, πουλί μ’, τα κάλλι͜α σ’,
τα φιλέματα κι εγκάλι͜ας
Όντες χάντς με θα πονείς,
ατότε θα τρως την ψ̌η σ’

Για τ’ εσέν ούλι͜α εδέκα,
έναν ψ̌ην μόνον εφέκα
Για τ’ εσέν εγώ πονώ,
για τ’ εσέν καρδοχτυπώ